MAZOWSZE.

6. I napotkały
Matysowéj Maćka:
i zobacyły:
on jedzie.
On jedzie na suce,
pięścią w tylek ttuce,
on jedzie.
7. I napotkały
Jakubowej Franka,
i zobacyły:
on jedzie.
On jedzie na świni,
trzyma się sceciny,
on jedzie.
8. I napotkały
"Wincentowej Piotra,
i zobacyły:
on jedzie.
On jedzie na plisce,
pod ogon ją isce,
on jedzie.
12.
84
I napotkały
Adamowej "Walka,
i zobacyły:
on jedzie.
Jedzie na koniku,
w granat — żupaniku,
mój będzie !
9. I napotkały
Mikołajki Bonka,
i zobacyły:
on jedzie.
On jedzie na wole,
pod ogon go kole,
on jedzie.
10. I napotkały
Marcinowej Grzelę,
i zobacyły:
on jedzie.
On jedzie na ośle,
woła: bodajś oślep(ł)!
on jedzie.
11. I napotkały
Balcerowéj Stacha,
i zobacyły:
on jedzie.
On jedzie na smoku,
o kosmatém oku,
on jedzie i t. p.
Lud Serya II. n., 139. 142. — Serya XII. n. 80. 81.
Mazowsze I. str. 179. n. 64. — II. n. 60—64.
(Ostatnia zwrotka stosuje się do miłego narzeczonego, lub
do pana-młodego).
Pieśń ta śpiewana także bywa i przy innych zebraniach,
mianowicie gdy przed obchodem weselnym, dziewuchy robią
w karczmie przycinki parobkom obieranym na drużbów. (Ob.
Biblioteka Warszawska 1847 tom IY. str. 605).
34.
—' łr fi
»•'la •«•» >. TT k
A z wie- co -ra car-na chmura rtese le—je.
z wiecora carna chmura,
desc leje, (:)
gdzie ja się nieboracek,
podzieję? (:)
85
2. A pójdę ja i tu i tu,
nie chcą mnie (:)
a pójdę ja do dziewczyny,
przyjmie mnie. (:)
Mazowsze I., str. 178, n. 62, n, 101.
35.
Nuta nr. 34. Od Maciejowic, KoJbieli, Okuniewa.
1. Scęśliwie ja Panu Bogu — służyła
kiedym ja tę jabłoneckę — sadziła.
2. Sadziłam ją za stodołą — w ogrodzie,
którędy mój Jasinieczek — przójadzie.
3. I nie wysło jabłonecce — pół rocka,
już-ci moja jabłonecka — wysocka.
4. I nie wysło jabtonnecce — dwie lecie,
już-ci moja jabłonecka — modro krzcie.
5. Modrzuchnemi kwiateckami — zakwita,
cerwonemi jabłuskami — przykryta.
6. Pan starosta jabłuseckom — bardzo rad,
i zaprosił burmistrzównę — na obiad.
7. Urwała ich burmistrzówna — dwanaście,
i wyniesła na rynecek — staroście.
8. A w niedzielę na ratusie — dzwoniono,
wsystkich pannów miescanecków — zwołano.
9. Wsystkie panny miescanecki — w wianecku,
tyło jedna burmistrzówna — w rąbeeku.
10. A co ci to, burmistrzówno — co ci to?
co ci w ten rąbecek główkę — opięto.
11. Eaniusieńko ja konicki — pasała,
zimna rosa mi na główkę — padała.
12. A nie toż to, burmistrzówno, nie toć to,
straciłaś ty dzieciątecko — jak złoto.
13. I wzion-ci ją pan starosta — pod boćki,
wrzucił-ci ją w ten dunajek — głębocki.
14. A idź do dna, burmistrzówno — idź do dna,
juz-eś-ci ty tego świata — niegodna.
15. A tonęła burmistrzówna — tonęła,
zobacyła swego ojca, — stanęła.
16. A ratuj mnie panie ojce — ratuj mnie,
bo już-ci ja z tego świata — prec pójdę.
17. A idź do dna, moja córuś, — idź do dna,
juz-eś-ci ty tego świata — niegodna.
(w ten sposób prosi ona: matkę, siostrę, brata).
18. A tonęła burmistrzówna, — tonęła,
zobacyła swego Jasia, — stanęła.