MAZOWSZE.

64
nie chciał się nikomu kłaniać,
sed orędko do sopy (v. szko-
Uderzył Jurka w brzuch [ty).
aż mu kiski wzrusył,
a Jurko go za łeb,
kudły mu osmusył.
9. GiupiWojtek —niewziął portek, 11
mówi : lekcej będzie,
szpery zbierać po kolędzie,
gdzie której nabędzie.
Sed Wojtek — bez portek
po śniegu, po grudzie,
śmieją się, ciesą się:
ha, ha, ha ; ha, ludzie.
10. Maciek idzie po śliskim lodzie,
wybił sobie zęby ;
chciał zimne mleko połykać,
leciało mu z gęby.
Sed prędko, brrł raliko,
rozbił sobie dzbanek ;
smucił się, żałował,
gdy miał ten frasunek.
, Przez to wsystko, Panu temu
dary oddawajmy,
Pan to dobry, wszystkim scoprzyjmie
nas do chwały [dry,
Niech bęiizie, niech będzie
Jezus pochwalony!
który jest, który jest
w żłobie położony.
Kantyczli: str. 233. Ks. Mioduszewski: Pastorałki i Kolędy Kraków 1843 si. 90.
Nuta Lud Serya XVI n. 449.
14.
W tej ko-lę-dzie kto tam. będzie każ-den się u — cie—szy, Dać da-rj
Kto co ko-uiu ma dać niech sic prędko spie—szy, i zdo-być"
1-mo 2-do
ztejmiary dia pa-na ma — łe — go,
po śmierci . . zy-wo-ta wie--cztie —go.
15.
Od Stężycy, Puław.
Od Jadowa, Wyszkowa.
W tej ko-le-dzie kto tam bę-dzie, każdy sie u — cie-szy, ,, , . .
a kto co ma po-da-ro -wać, niech się pręd-ko spie-szy U a c rtar y z swe J mlar . v
dla Pa-na ma — łe — go, by na-być po śmierci żywota wie-czne—go.
Nuta ob. Lui Ser. VI. n. 610.
65
16.
Świę-te-go Woj — cie—cha, pannom po-cie — cha,
Ka—za-li se za—grać, wsystko do śmie - cha.
Od Karczewa, Czerska.
fi -ku mi—ku, wje-dnym bucie i trze-wi-ku ^pod-ska-ku "• J 0 *
1. Świętego Wojciecha, — pannom pociecha;
kazali se zagrać, wszystko do śmieeha.
Przyszed Kańczuk : fiku, miku,
w jednym bucie i trzewiku
podskakuje.
2. Przyszed Buchera, — miał torbę sera,
ale go nieborak nie pożył siła.
Z torby mu ser wykusali,
a z szopy go wypychali
nadwór, nadwór.
3. Oj ludzie, ludzie, co wy robicie,
co wy mnie z szopy precz wypychacie.
Choć mi sera nie oddajcie,
ady mi skoczno zagrajcie,
niech tańcuję.
4. Zagrali mu skoczno, skocz wesołego,
by mu się wróciła ta szkoda jego.
Skoczył Bucha do pułapu
aż mu włochy popękały
u chodaków.
5. Przyszed Magdulo, przyniós dwie dule,
nie miał gdzie schować, włożył w kieszule.
Jak mu zagrał "Wojciech miły,
i dule mu wyskoczyły
z tej kieszule.
6. Przyszed Makuśka, pojął Magduśkę,
poszed do tańca nie bardzo umiał.
Jak se zaczął wyskakiwać,
brodę nogą przystępywać
w onéj ochocie.
7. Zaczem kapelista skrzypki nastroi,
to Szczepan Iwana winem upoi.
Potłuk Szczepan i kolana,
Iwan czoło, o Iwana
Szczepan kolana.
Mazowsze. T. III.
Przy-sed Końcuk
5