Pobierz czasopismo - Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie
Pobierz czasopismo - Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie Pobierz czasopismo - Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie
52 Aspiracje Oto dostajemy artystę pełnego, wyraźnego i różnorodnego. A jak sądzę, w tej różnorodności siła największa, siła przemienna, twórcza. Odwrotnie niż wielu twórców, Pawlak nie boi się porzucać obranej stylistyki, która często i dla wielu, raz powołana, do końca ich życia im towarzyszy. To nie zarzut, bo trudno komuś mieć za złe wierność sobie, ale próba opisu odmiennego i rzadkiego zjawiska artystycznego zatytułowanego: Pawlak. Kuratorka wystawy w warszawskiej Zachęcie Agnieszka Szewczyk pisze: „Już pobieżny przegląd malarstwa Pawlaka pozwala wyróżnić trzy etapy, czy raczej działy, częściowo wyznaczone chronologią powstania obrazów: okres przynależności do Gruppy (1982-1992), Dzienniki i obrazy o bieli (1990-2004), prace poświęcone analizie teoretycznych problemów obrazowania, którym patronują Malewicz i Strzemiński (od 1988). Podział taki ma swoje podstawy, jednak przyjęcie tylko takiej perspektywy pomija istotne problemy stale obecne w malarstwie tego artysty, bo jest ono o ile nie spójne (stylistycznie), to na pewno niezwykle konsekwentne.” A następnie dodaje jeszcze uwagi o znaczeniu jego poszukiwań formalnych, choć nie wyłącznie warsztatowych, tekstów teoretycznych i przewrotności, mającej charakter demistyfikująco-mistyfikujący. Dość wcześnie w obrazach Pawlaka objawił się żywioł metamalarski i chyba on najmocniej naznaczył całą jego sztukę oraz horyzont artystycznych, pikturalnych, ale i intelektualnych poszukiwań, które w dodatkowy sposób fundują jego odmienność. Od samego początku Pawlak bardzo konsekwentnie ujawniał swoje umiłowanie do farby, farby jako takiej, farby jako tworzywa, ale i malarskiej tkanki, bez której trudno mówić o obrazie w tradycyjnym jego rozumieniu, choć znamy przecież i innego rodzaju obrazy. Zatem farba ścieka, leje się, zachlapuje, zamalowuje, zasłania, wypełnia, staje się miękkim i podległym rysowaniu podłożem, reliefem, albo na poły już rzeźbiarską strukturą, gdy zjawia się na płótnach wyciskana wprost z tubek, gruba i tłusta ścieżka pigmentu, nietkniętego na jasnej powierzchni podobrazia. Niemal na każdym obrazie Pawlak opowiada o swoim życiu w farbie. Żyje w niej, wciąż wykonując w niej czynności zarówno wzniosłe, podniosłe i pamiętne, jak i niemalże głupie, wstydliwe, codzienne: przykleja pety, muchy, zapałki, puste tubki po farbie, albo korki od nich. Za wszelką cenę stara się nam unaoczniać swoje życie w farbach, bo właśnie farba jest najczęstszym spoiwem, materią, ale często i treścią wielu z jego obrazów. Jest malarską krwią ale i myślą tej sztuki, jej synonimem. Nic ważniejszego zdaje się nie istnieć. Cały świat, jego skomplikowanie i różnorodność można z jej pomocą wyrazić, zapisać, uwiecznić. Zarazem Pawlak zdaje się wciąż podkreślać, że farba nie jest biernym przekazicielem idei. Wręcz przeciw- Rozmowa z mistrzem gr y w badmintona, 1985, olej na płótnie, wł. Galeria Art NEW media, fot. J. Sielski nie – ma swoją moc, żywotność i życie, domaga się nieustannej uwagi i doceniania. I Pawlak robi to nieustannie – malując. Gdy z początkiem lat 80. rodziła się ekspresja tamtego malarstwa, tamtej sztuki; postrzegano ją głównie jako reakcję na malarską oszczędność poprzedniej dekady, jej konceptualność i w pewnym sensie malarską małomówność. Żywioł gestu i farby był bardzo pociągający. Co więcej, nosiła w sobie mocny przymiar buntu, zerwania, odcięcia się od przeszłości, od powszechnie przyjętego, eleganckiego, akademickiego i oficjalnego wzorca malowania – malarstwa. Dramatyczna ruptura stanu wojennego wymagała odpowiednich środków, czyniła pewne zjawiska czy postawy nieodwracalnie minionymi. Zanurkowanie w mocną malarską materię było swoistym symptomem wolności, wyrazem chęci ucieczki, ale również związaniem się z tym, co w tym samym czasie działo się na Zachodzie i co również zbliżało nas do tamtej sztuki, do wolności. Malarstwo Gruppy było tym wszystkim, o czym co raz łatwiej dziś się zapomina. Dla Pawlaka inspiracją stała się estetyka zamalowywanych ulicznych napisów. Znaki Polski Walczącej, Solidarności pojawiające się nocami na murach miast, w dzień czy może jeszcze nad ranem były zamalowywane. Jednak w tych muralnych kulfonach była siła walki. Farba przebijała się z zamalowanek i walczyła o swoje. Estetyka zacieku przemiękła na płótna Pawlaka. Wyzna- Autopor tret w powidokach, 1985, olej na płótnie, wł. pr ywatna, fot. J. Sielski
Królowa Polski, 1987, kolaż, olej na płótnie, wł. prywatna, fot. A. Pietrzak-Bartos 53 Aspiracje
- Page 4 and 5: 2 Aspiracje Ewa Walawska Historii r
- Page 6 and 7: 4 Aspiracje Mimo nostalgii za odcho
- Page 8 and 9: 6 Aspiracje potwierdzenie tego zjaw
- Page 10 and 11: 8 Aspiracje Konie w kropki i ludzki
- Page 12 and 13: 10 Aspiracje Lubomir Pŕibyl, Falli
- Page 14 and 15: 12 Aspiracje tury digitalnej, któr
- Page 16 and 17: 14 A s p i r a c j e Jury I Między
- Page 18 and 19: 16 Aspiracje Jan Kreczmar O zagrOż
- Page 20 and 21: 18 Aspiracje steria. Kreczmar był
- Page 22 and 23: Aspiracje 20 wiek wykształcony. Cz
- Page 24 and 25: Aspiracje 22 Jan Kreczmar do Jerzeg
- Page 26 and 27: 24 Aspiracje Pragnienie wyrażenia
- Page 28 and 29: Dekoracja do Edypa Sofoklesa na sce
- Page 30 and 31: 28 A s p i r a c j e świadczenia i
- Page 32 and 33: 30 A s p i r a c j e było - po pie
- Page 34 and 35: 32 A s p i r a c j e rzając wraże
- Page 36 and 37: 34 A s p i r a c j e Wózek Terezja
- Page 38 and 39: 36 Aspiracje Dekoracja do Siedmiu p
- Page 40 and 41: 38 Aspiracje Jan Ekier OD KOnserwat
- Page 42 and 43: 40 Aspiracje W niecałe dwa lata p
- Page 44 and 45: 42 Aspiracje dokiem na Krakowskie P
- Page 46 and 47: 44 Aspiracje Z profesorem Kazimierz
- Page 48 and 49: 46 Aspiracje otwierać przed nimi n
- Page 50 and 51: 48 Aspiracje Rektor Gierżod z chó
- Page 52 and 53: 50 Aspiracje pawLaK wieLKi Adolf Hi
- Page 56 and 57: 54 Aspiracje Dziennik nr 2, 1989, o
- Page 58 and 59: 56 Aspiracje Polacy formują flagę
- Page 60 and 61: 58 Aspiracje W połowie drogi pomi
- Page 62 and 63: 60 Aspiracje W latach 90. pochylał
- Page 64 and 65: 62 Aspiracje Pejzaż górski, 1995
- Page 66 and 67: 64 Aspiracje znajdująca tak ciekaw
- Page 68 and 69: 66 Aspiracje Wydział Malarstwa Aka
- Page 70 and 71: 68 Aspiracje Małgorzata Komorowska
- Page 72 and 73: 70 Aspiracje go, stworzył tam pami
- Page 74 and 75: 72 Aspiracje Medalami Keimyung Univ
- Page 76 and 77: Krua 74 Aspiracje Na rok akademicki
- Page 78 and 79: 76 Aspiracje 9 października W auli
- Page 80 and 81: 78 Aspiracje GrUDzień 2008 1 grudn
- Page 82 and 83: 80 Aspiracje theatres in Epidaurus
Królowa Polski, 1987, kolaż, olej na płótnie, wł. prywatna, fot. A. Pietrzak-Bartos<br />
53 Aspiracje