Badania polimorfizmu i dynamiki izomerów neoheksanolu

praktycznie nie ulegają zmianie w zakresie temperatur od 123 K do 153 K, a potem wyraźnie
maleją. Już w temperaturze 153 K w „okienku” pomiarowym pojawił się proces relaksacyjny
„2” przy niskich częstotliwościach w okolicy 10 -1 Hz (rys. III.5). Współistnienie procesów
relaksacyjnych „1” i „2” pokazuje wyraźnie rysunek III.5b, gdzie absorpcja przedstawiona
jest w skali logarytmicznej. Przy obniżaniu temperatury oba procesy relaksacyjne stopniowo
ulegają zanikowi.
1,7
1,6
123 K
133 K
143 K
153 K
155 K
157 K
163 K
173 K
183 K
0,03
„1”
ε'
ε''
0,02
1,5
1,4
10 -2 10 -1 10 0 10 1 10 2 10 3 10 4 10 5 10 6
ν /Hz
0,01
0,00
123 K
133 K
143 K
153 K
155 K
157 K
163 K
173 K
183 K
10 -2 10 -1 10 0 10 1 10 2 10 3 10 4 10 5 10 6
ν /Hz
(a)
(b)
Rysunek III.4. Widma dyspersji (a) i absorpcji (b) dielektrycznej 2,2-DM-1B, w trakcie
ogrzewania po szybkim ochładzaniu dla procesu relaksacyjnego „1”.
Takie zachowanie świadczy o tym, że w temperaturze ok. 150 K zaczęła się
krystalizacja fazy rotacyjnej C2 do fazy C3 wykazującej większy porządek i zatrzymanie
ruchów rotacyjnych molekuł. O krystalizacji świadczy również nakładanie się krzywych
absorpcji po stronie wysokich częstości dla obu procesów przy obniżaniu temperatury.
Spontaniczna krystalizacja przy ogrzewaniu nastąpiła z fazy mniej stabilnej C2 do fazy
bardziej stabilnej C3.
50