2045/D - Instytut Fizyki JÄ drowej PAN

Barbara Obryk rozprawa doktorska - 53 -
[Mitaroff2002]. To referencyjne pole promieniowania jest wytwarzane poprzez kierowanie
wiązki hadronów o pędzie 120 GeV/c z Super Proton Synchrotronu (SPS) w CERN-ie na
miedzianą tarczę o długości 50 cm, co powoduje powstanie kaskady cząstek wtórnych
o szerokim widmie energetycznym. Pole to wytwarzane jest 1-2 razy do roku przez okres około
tygodnia i wykorzystywane do badania odpowiedzi różnych typów detektorów i dawkomierzy
na tego rodzaju mieszane promieniowanie. Jako referencyjne stanowisko kalibracyjne,
traktowane są zdefiniowane pozycje położone za betonowymi osłonami, dla których to pozycji
określono na drodze wieloletnich pomiarów i obliczeń, wartości mocy dawki oraz widma
promieniowania. Istnieje również możliwość eksponowania detektorów bezpośrednio na
miedzianej tarczy, a uzyskiwane wówczas moce dawki są znacznie wyższe niż za osłonami
betonowymi. W tej konfiguracji jednak, moc dawki nie jest równie dobrze określona
i ekspozycja taka nie może być traktowana jako referencyjna.
Autorka wykorzystała obie opisane powyżej możliwości ekspozycji: nisko- i wysokodawkową
[Obryk2008]. Na rysunku 3.3.9.1 przedstawiono ustawienie eksperymentu w polach
CT pola CERF, a na rysunku 3.3.9.2 przedstawiono rozmieszczenie badanych detektorów na
tarczy miedzianej i w jej pobliżu w czasie jednego z trzech eksperymentów przeprowadzonych
w polu CERF. Maksymalny poziom uzyskanych dawek sięgał stu kilkudziesięciu grejów.
Przetestowany został również wpływ moderacji prędkich neutronów przy użyciu cylindrów
z PMMA o średnicy 25 cm (rys. 3.3.9.3) na efektywność detekcji neutronów za pomocą
detektorów TL [Obryk2008].
Rys. 3.3.9.1. Rozmieszczenie detektorów TL na pozycjach CT pola eksperymentalnego CERF w czasie
eksperymentu.