2045/D - Instytut Fizyki JÄ drowej PAN
2045/D - Instytut Fizyki JÄ drowej PAN
2045/D - Instytut Fizyki JÄ drowej PAN
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Barbara Obryk rozprawa doktorska - 86 -<br />
Rys. 4.4.4 pokazuje widmo emisji termoluminescencji po naświetleniu dawką 20 kGy od<br />
promieniowania gamma. Dla temperatury około 250°C można zaobserwować przynajmniej dwa<br />
centra rekombinacyjne przy ok. 550 nm i 350 nm. Bardziej szczegółowa analiza ujawniła<br />
jeszcze bardziej złożoną strukturę.<br />
Rys. 4.4.4. Wykresy izometryczny i konturowy widma emisji termoluminescencji detektorów<br />
LiF:Mg,Cu,P po naświetlaniach dawką 20 kGy od promieniowania gamma [Mandowska(Obryk)2010].<br />
Rysunek 4.4.5 przedstawia wynik dekonwolucji widma emisyjnego TL (w funkcji energii)<br />
detektora MCP-N, naświetlonego dawką 100 kGy, na sześć pików gaussowskich<br />
[Mandowska(Obryk)2010]. Widmo to, tak jak uprzednio, zostało scałkowane dla zakresu<br />
temperatur 60-350°C. Na rys. 4.4.6 i w tabeli 4.4.1 pokazano pozycje maksimów pików widma<br />
emisji termoluminescencji uzyskanych z dekonwolucji, dla detektorów LiF:Mg,Cu,P po<br />
naświetlaniach promieniowaniem gamma w zakresie dawek od 6,5 Gy do 200 kGy. Widmo<br />
emisyjne TL dla detektorów po dawce 6,5 Gy można dopasować za pomocą dwóch pików<br />
Gaussa (zgodnie z wcześniejszymi pracami Meijvogela i Bosa, [Meijvogel1995]), ale dla dawek<br />
0,5 i 1 kGy, niezbędna liczba pików rośnie już do trzech. Aby dopasować widmo emisyjne dla<br />
dawki 5 kGy trzeba było użyć czterech pików, dla 10-20 kGy pięciu, a sześciu dla dawek 50-<br />
200 kGy. Dodanie kolejnego piku praktycznie nie zmienia pozycji pozostałych pików<br />
w widmie. W szczególności pozycje dwóch z nich (dla 346 nm i dla 380 nm) są niezwykle
Change language