Dramat artystyczny

E0206 J. Kulmowa Realny byt Dialog 1/1965 str. 38
Subiektywne – otóż to. A oto jak wygląda prawda obiektywna z mojego punktu widzenia: prawdę subiektywną
zasugerował nam hipnotyzer. To on jest mordercą. Chciał zdobyć majątek i alibi jednocześnie. Upozorował łańcuch
samobójstw. Rzucił czar muzyczny na poetę, tudzież imputował mu zawód Dozorcy i hodowlę kanarków. Sprzedał
zatruty tulipan Marice, po czym wmówił dozorcy jej osobowość.
E0207 J. Krasicki Za nasze winy i wasze Dialog 2/1965 str. 7
Jeszcze tylko, żebyście się staranniej nauczyli pisać. Bo potem siądziecie do matury i jak komisja zobaczy takie
bazgroty, w ogóle nie zechce czytać .. Nie mam dobrego pióra, pani wychowawco .. Zostawcie sobie na razie mój
długopis. Ja mam drugi .. Dziękuję, pni wychowawco. Bardzo pani dziękuję .. No, wygrałam. Byłam pewna, że tym
razem wygram.
E0208 J. Krasicki Za nasze winy i wasze Dialog 2/1965 str. 9
Rzuć to w kąt, te książki, mówię ci. Po co się uczysz? Patrz na mnie. Tak byłam uczesana, kiedy pierwszy raz
czekałam na mężczyznę, którego kochałam. Przyszedł stałam cały czas przed drzwiami i lipowałam przez judasza.
Posłyszałam jego kroki na schodach. Szedł prędko, potem przed drzwiami chwilę odczekał, wysapał się, poprawił
włosy krawat, dopiero potem zapukał.
E0209 J. Krasicki Za nasze winy i wasze Dialog 2/1965 str. 12
Przestań! .. Co mi może dać? Dzieci i cztery ściany z łóżkiem w jednym rogu i szafą w drugim. To tak, jakby mnie
zapakował do trumny. A ja chcę widzieć świat .. Za lasem jest góra, a za tą górą. I ludzie są inni w każdym mieście,
na każdej drodze inne drzewa, i chciałabym tak iść bez końca, deszcz zmoczy, słońce wysuszy, zmęczę się, to usiądę,
odpocznę – pójdę dalej.
E0210 J. Krasicki Za nasze winy i wasze Dialog 2/1965 str. 14
Przestań, Madama .. On chce ci coś powiedzieć, pochyla się ku tobie, ty też chcesz mu coś powiedzieć, zbliżasz
swoją twarz do jego twarzy, ale w tej chwili oboje uświadamiacie sobie, że macie za dużo do powiedzenia, na próżno
szukacie słów, więc tylko coraz bardziej nachylacie się ku sobie .. Madama, przestań! .. Niech mówi, to takie piękne
.. [&]
E0211 J. Krasicki Za nasze winy i wasze Dialog 2/1965 str. 17
Jutro jest dzień widzeń .. Rano. Ale po południu wasza cela idzie do świetlicy. Nie idź. Zostań. Teraz słuchaj.
Zanim tamte wrócą ze świetlicy, weźmiesz prześcieradło i przywiążesz jeden koniec do kraty w oknie. Rozumiesz?
Sama staniesz na krześle. Drugi koniec prześcieradła zawiążesz sobie na szyi. Rozumiesz .. Rozumiem. I co? Kiedy
tamte wrócą i zobaczą, co chcesz sobie zrobić, narobią krzyku.
E0212 J. Krasicki Za nasze winy i wasze Dialog 2/1965 str. 21
Ach, nie, gdzieżbym śmiała, sama pani powiedziała, że to pamiątka, dziękuję serdecznie, dziękuję, obiecuję że
w najbliższym miesiącu, tak więc do jutra. Cieszę się że pani przyszła, proszę, proszę sobie wybrać, oto ten dom
w budowie, w tym domu będzie pani miała mieszkanie. Dokumenty pani już złożyłam gdzie trzeba. Naczelnik był
zachwycony broszką. Oczywiście, jak tylko dom będzie gotowy. Więc na pierwszym piętrze.
E0213 J. Krasicki Za nasze winy i wasze Dialog 2/1965 str. 23
Idź sobie, nie chcę ciebie widzieć, nie chcę, ja ciebie zdradziłam, myślisz, że tylko ty masz do mnie prawo? .. Jeżeli
będę kochać tylko ciebie, nigdy nie poznam miłości. Tak, żebyś wiedział, nie będziesz pierwszym, który mnie widział
gołą, popatrz na mnie. Jestem dziwką, dziwką, puściłam się, żebyś wiedział, nie będziesz pierwszym, nie będziesz
pierwszym. Poczekaj ja ciebie kocham, to wszystko, co powiedziałam, to nieprawda, poczekaj!
E0214 J. Krasicki Za nasze winy i wasze Dialog 2/1965 str. 24
No więc jak? .. Pomyślał pan o tym? .. Tak, proszę pani. Ja sobie to już wcześniej dokładnie wykalkulowałem.
Niedawno zmieniłem nawet posadę, zarabiam lepiej, co parę miesięcy mam premię, a do tego czasu chyba się dorobię
własnego kąta. żeby nie ona, to może bym o tym tak nie myślał, ale chcę, żeby miała jakiś swój kąt, kiedy wróci.
22