Dramat artystyczny

E0395 J. Kulmowa Duch prasłowiański Dialog 9/1966 str. 52
Utrwalony duch. Utrwalona ulotność. Toć to możliwe jeno w konwencji snu .. Bo też i śnisz nas jeno, niby-duchu ..
Śnię? W jakimże sensie nas śnię? .. W sensie koszmaru nocnego, będącego wyrazem twoich dziennych podświadomych
łaknień .. Koszmar? Ratunku! Koszmar! Spokojnie, panie kierowniku, spokojnie, niech się pan przebudzi. Idiotyczne.
Po to mnie stwarza, żeby się we mnie wcielać.. Q kogo? Co tu? Kto tu?
E0396 J. Kulmowa Duch prasłowiański Dialog 9/1966 str. 55
Urojeni włościanie z wewnętrznego dramatu Czynnika, co z kolei jest twoim wewnętrznym dramatem. Według mnie
przybędą tu z antyfoną .. Nie, nie! Biada herezji. Jednakże Czynnik! Moja wizja przyszłości domaga się Czynnika!
Niechaj mnie rozgrzeszy. Niechaj wspaniałą szarżą na karej wołdze wejdzie w sam środek tłuszczy .. Czynniki z
powiatu. Ratuj się, kto w Mszczuja wierzy .. Witajcie, obywatele włościanie. Cóż to za wiece po nocy? Panie sołtysie?
E0397 J. Kulmowa Duch prasłowiański Dialog 9/1966 str. 58
Zawsze gotów na apel ojczystego ducha .. Jednostka nadrzędna! A jam półnagi, jam bosy, mnie w nogi zimno.
Książę, nadużywasz wizjonerskiego stanowiska .. Nieugięte jest .. Dzięki komu? Kto się komu śnił, u króla ducha? ..
Czy ja wiem? To tak dawno w istocie. Sen mara, duch wiara? .. Wiara. Pan w niego wierzy, kierowniku klubokawiarni?
.. A co towarzysz Jednostka zaleca? .. Ostrożność .. Dlaczego, proszę nadrzędnej jednostki? Wszakże ja znów prowadzę
ten sen o potędze.
E0398 M. Promiński Romulus i Remus Dialog 11/1966 str. 5
Mówię — Ruma, tak się nazywa to miasto, założone podobno przez Etrusków zza Tybru, i stąd ich nazwa, nie
latyńska .. Co mi za miasto? Nie wysilili się, ze dwieście mizernych domów. Z tym należałoby dopiero coś zrobić, bo
miejsce jest dobre, obronne. Ale przeciw komu się bronić, od strony Tybru? Właśnie przeciw Etruskom.
E0399 M. Promiński Romulus i Remus Dialog 11/1966 str. 9
Nie wiedziałem, że na dworze królewskim panuje już obyczaj etruski .. Właśnie, zmieniło się wszystko nie do
poznania przez te dwadzieścia lat. Sale recepcyjne, salony, już miał hultaj podzielić los całej lejbgwardii, gdy wtem pac
pada na kolana przede mną ten Tertes, majordomus, jak siebie nazywa i woła: „Zbawienia, panie. Osoba króla może
się zmienić, ale nie duch rządzenia — protokół dyplomatyczny”.
E0400 M. Promiński Romulus i Remus Dialog 11/1966 str. 11
Tak, panie, pędziliśmy co koń wyskoczy i po drodze wieść się potwierdziła Amuliusz nie żyje, a twój stary gród
Alba Longa obwołał cię także swoim królem i gorąco do siebie zaprasza. Abyś porzucając choć strojny, to jednak
ponury Palatyn, tam osiadł. Tu będzie straszył duch Amuliusza, weź to pod rozwagę. Kredyty na odnowienie zamku w
Alba Longa już zostały zatwierdzone.
E0401 M. Promiński Romulus i Remus Dialog 11/1966 str. 14
Królu Romulusie, ja zaraz zapominam, już nie pamiętam, co napisałem poprzednio. Mam słabą pamięć niewolnika,
mięsa, które by wzmocniło mój mózg, prawie nie widzę .. Mniej byś kłamał skrybo. Sam widziałem, jakeś się obżerał,
właśnie mięsem .. Etruskim, zdobyczną wędzonką, mój królu .. Obojętne. Tym lepiej. A więc pisz. Jesteś przy namiotach.
Ile tam było?
E0402 M. Promiński Romulus i Remus Dialog 11/1966 str. 17
Niepokoję się rozwojem wypadków w ostatnich dniach .. Nie przesadzaj. Do tego musiało dojść prędzej czy później.
Romulus i Remus tak się różnią temperamentami .. To właśnie. Odkąd mój pan, król Numitor wyjechał do Alba Longa,
sytuacja znacznie się pogorszyła. Nie ma już kto łagodzić ich zatargów, stało się to, przed czym ten mądry starzec
przestrzegał. Obawiam się zamieszek, jakikolwiek byłby wybór.
E0403 M. Promiński Romulus i Remus Dialog 11/1966 str. 19-20
Wróżba jest nieodparta, ujrzał sępów dwanaście .. Remus miał swoje ptaki wcześniej, to się liczy .. Romulus
przyznaje ci nowy tytuł: Pontifex Maximus. Będziesz panem każdego Collegium w nowo zdobytym mieście .. Jeszcze
zapłaczesz pod rządami samodzierżcy, złudne będą twoje przywileje. Dwanaście .. Sześć, ale wcześniej .. Dajcie mi
zapytać samego Jowisza.. Jowisz Wszechpotężny przychylił się do wróżby bardziej przekonywującej i wskazał mi
Romulusa.
42