3-Early Patient Contact.pdf
3-Early Patient Contact.pdf
3-Early Patient Contact.pdf
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
ارتباط با بيمار و مهارت هاي ارتباطي<br />
ويژگي هاي يك پزشك خوب<br />
پزشكان با اداي يك سوگند، متعهد مي شوند به نجات زندگي ها بپردازند و دراوج رضايت از زماني كه<br />
پشت سر گذاشته اند، اميدوار به آينده اي پر ثمر، بر منصب طبابت مي نشينند. طبابت يكي از ارزشمند<br />
ترين حرفه هاي بشري است. حرفه اي كه رسالت درمان را بر دوش دارد. به سبب اين شغل، در طول<br />
روز با افراد زيادي از گروههاي مختلف جنسي، اجتماعي وسني مواجه مي شوند. اين افراد گرچه با هم<br />
فرق دارند اما پزشك همه را با يك نام مشترك يعني بيمار مي شناسد و بيمار ميداند كه ميتواند به او<br />
اعتماد كند و مشكل خود را با وي درميان گذارد.به دليل همين اعتماد، بيمار، تصميم گيري درباره<br />
سلامت خود را به پزشك مي سپارد. قابليت و توانايي علمي پزشك از مهمترين دلائل اين اعتماد است<br />
اما آنچه بيمار بدان نياز دارد تنها تجربه ومهارت علمي پزشك نيست بلكه او طبيبي را براي درمان<br />
دردش مي جويد و طبيب پزشكي است كه درمان را با حس همدردي و محبت نسبت به بيمار خود<br />
همراه ميسازد. اين شفقتي است كه طبابت را زينت مي بخشد وتاثير شگفتي در جلب اعتماد بيمار به<br />
طبيب و روند درمان دارد. در گذشته كه راه هاي مشخصي براي درمان بيماريها وجود نداشت، پزشكي به<br />
جاي آنكه يك علم باشد بيشتر يك هنر محسوب ميشد. با ظهور علم و تكنولوژي، جنبه هاي بين فردي<br />
مراقبت از بيمار تحت الشعاع قرار گرفت اما امروزه نگاه اجتماعي به علم پزشكي مجددا رواج يافته است.<br />
بطور كلي ارتباط بين پزشك و بيمار دو بعد ابزاري و بياني دارد. جنبه ابزاري پزشكي مستلزم مهارت<br />
پزشك در استفاده از تكنيك هاي درماني، انجام تست هاي تشخيصي، معاينات بدني است و بعد بياني<br />
آن منعكس كننده هنر طبابت است كه شامل برقراري ارتباط صميمي و گرم با بيمار و احساس همدردي<br />
بااوست.<br />
روش هاي ارتباط پزشك با بيمار<br />
غير فعال: برخي معتقدند كه قدرت بين پزشك و بيمار براي تداوم دوره درماني موثر لازم است. بيمار<br />
براي درمان خود اطلاعاتي را بدست مي آورد و طلب كمك ميكند. پزشك هم يك سري دستورالعمل ها<br />
را توصيه ميكند و بيمار ناگزير بايد بپذيرد. اين مدل شايد درموارد فوريت هاي پزشكي موثرئ باشد اما<br />
درمورد بيماريهاي مزمن محبوبيت خود را از دست داده است. در اين روش پزشك درمان بيماري را بر<br />
عهده مي گيرد اما بيمار هيچ اراده و كنترلي در روند درمان ندارد.<br />
مدل هدايت- همكاري: اين روش معمول ترين راه درماني است كه در آن پزشك درمان را توصيه<br />
نموده و بيمار همكاري مي كند. اين روش با اين ايده كه دكتر بهتر ميداند تطابق دارد كه در آن پزشك<br />
دخالت ديكتاتور مابانه اي ندارد بلكه مسئول است بهترين درمان را بيابد. بيمار هم اجازه دخالت چنداني<br />
نداشته و موظف است با پزشك همكاري كند.<br />
مدل مشاركت دو طرفه يا مدل فعال: در مدل سوم پزشك و بيمار هر دو مسئوليت تصميم گيري و<br />
برنامه ريزي دوره درمان را بر عهده دارند.<br />
41