ė - Śląska Biblioteka Cyfrowa

Oddziału w Katowicach; była nadto członkiem Krakowskiego
Oddziału Komisji Językoznawstwa PAN. Na lata 1956—1962
wybrana została skarbnikiem Katowickiego Koła Towarzystwa
Miłośników Języka Polskiego, należąc do Towarzystwa w ciągu
całego okresu pracy zawodowej; do chwili śmierci (od roku
1960) należała także do Polskiego Towarzystwa Językoznawczego.
Jej zasługi zostały nagrodzone: Srebrną Odznaką Zasłużonemu
w Rozwoju Województwa Katowickiego (1976), Złotym
Krzyżem Zasługi (1976), Medalem Komisji Edukacji Narodowej
(1984) oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski
(1986).
* *
*
Wymienione funkcje stanowiły jednakże tylko dodatkowe
obowiązki w stosunku do nadrzędnych powinności, czyli badań
naukowych, którym poświęciła Profesor ponad czterdzieści lat
pracy zawodowej.
Początki kariery naukowej — i tu zarysowuje się pierwszy
z wyraźnych dwu nurtów zainteresowań — to badania historycznojęzykowe,
które wyrosły jeszcze z inspiracji krakowskiej
szkoły językoznawczej. Drugi nurt natomiast, początkowo równoległy
do pierwszego, później dominujący, to badania nad językiem
regionu Górnego Śląska. I co ważne, problematykę śląskoznawczą
jako pierwsza wybitna znawczyni przyswoiła Alina
Kowalska ośrodkowi językoznawczemu Uniwersytetu Śląskiego,
nie tylko sama tworząc naukę, ale również inspirując
do badań swoich współpracowników. Zyskał więc uniwersytet
rangę ośrodka badań śląskoznawczych, ale też była to zależność
obopólna — zainteresowanie językiem regionu skrystalizowało
się, można sądzić, dzięki miejscu pracy.
W pierwszym okresie swojej pracy naukowej Alina Kowalska
skupiła się głównie na badaniach zasobów archiwalnych
miast Górnego Śląska: Katowic, Gliwic, Bytomia, Tarnowskich
Gór, Będzina, charakteryzując język tamtejszych dokumentów
urzędowych (ksiąg miejskich i cechowych, korespondencji, akt
11