Aktualności Nr 50 plik do pobrania (format pdf) - bioMérieux
Aktualności Nr 50 plik do pobrania (format pdf) - bioMérieux
Aktualności Nr 50 plik do pobrania (format pdf) - bioMérieux
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
mikrobiologia<br />
Udział Ureaplasma parvum i Ureaplasma<br />
urealyticum w zakażeniach kobiet,<br />
noworodków i mężczyzn<br />
dr n. biol. Alicja Ekiel<br />
Katedra i Zakład Mikrobiologii Lekarskiej<br />
Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach<br />
20<br />
Mykoplazmy należą <strong>do</strong> grupy najmniejszych,<br />
wolno żyjących drobnoustrojów całkowicie pozbawionych<br />
ściany komórkowej. Zgodnie z przyjętą<br />
taksonomią zaliczane są <strong>do</strong> klasy Mollicutes, rzędu<br />
Mycoplasmatales, rodziny Mycoplasmataceae. Gatunki<br />
mykoplazm istotne z punktu widzenia mikrobiologii<br />
lekarskiej należą <strong>do</strong> dwóch rodzajów<br />
Mycoplasma i Ureaplasma. Istniejący w obrębie<br />
gatunku Ureaplasma urealyticum (U. urealyticum)<br />
podział szczepów na 14 serowarów zebranych w<br />
dwa biowary <strong>do</strong>prowadził w roku 1999 <strong>do</strong> wyodrębnienia<br />
nowego gatunku Ureaplasma parvum<br />
(U. parvum). Ten nowo utworzony gatunek objął<br />
serowary 1, 3, 6 i 14 zaliczane wcześniej <strong>do</strong> biowaru<br />
1 (tzw. parvo biovar). Serowary 2,4,5 oraz<br />
7-13 należące <strong>do</strong> biowaru 2 tworzą nadal gatunek<br />
U. urealyticum. U. parvum ma obok M. genitalium<br />
najmniejszy genom wśród bakterii. U. parvum obejmuje<br />
serowary o małym genomie: 0,75-0,76 Mbp<br />
(megabase pairs), w odróżnieniu od U. urealyticum<br />
(0,88–1,2 Mbp).<br />
Spośród znanych gatunków mykoplazm obecnie<br />
pięć (M. pneumoniae, M. hominis, M. genitalium,<br />
U. urealyticum i U. parvum) odgrywa istotną rolę w<br />
patologii człowieka. Rodzaj Mycoplasma obejmuje<br />
poza wymienionymi liczne gatunki, które mogą należeć<br />
<strong>do</strong> fizjologicznej flory zarówno człowieka jak i<br />
zwierząt.<br />
Patogeneza zakażeń mykoplazmowych<br />
Do czynników warunkujących patogenność mykoplazm<br />
należą: z<strong>do</strong>lność przylegania <strong>do</strong> komórek nabłonka<br />
dróg moczowo-płciowych i oddechowych,<br />
aktywność ureazowa, wytwarzanie wysoce zmiennych<br />
białek powierzchniowych (głównie lipoprotein),<br />
co stanowi mechanizm obronny przed działaniem<br />
komórek układu odpornościowego gospodarza; stymulacja<br />
jak i supresja komórek (w tym limfocytów,<br />
monocytów, makrofagów) poprzez indukcję produkcji<br />
cytokin (głównie TNF-, IL-1, IL-1, IL-6, IL-8<br />
oraz IL-10). Wpływ mykoplazm na stężenia cytokin<br />
wykazano zarówno w badaniach wydzieliny pochwowej,<br />
gdzie średnie stężenia IL-1, IL-1, IL-6 i IL-8<br />
były wyższe u kobiet z <strong>do</strong>datnim wynikiem badania<br />
na obecność mykoplazm urogenitalnych w porównaniu<br />
<strong>do</strong> grupy kontrolnej, jak i w ho<strong>do</strong>wli komórek<br />
in vitro oraz na modelu zwierzęcym (myszy zarażono<br />
izolatem U. urealyticum).<br />
Mykoplazmy urogenitalne<br />
M. genitalium, M. hominis, U. urealyticum i U. parvum<br />
stanowią grupę mykoplazm urogenitalnych istotnych<br />
w patologii układu moczowo-płciowego, są uznanym<br />
czynnikiem etiologicznym nierzeżączkowego zapalenia<br />
cewki moczowej (nongonococcal urethritis –<br />
NGU), zapalenia gruczołu krokowego, zapalenia narządów<br />
miednicy mniejszej (pelvic inflammatory<br />
diseases PID), waginozy bakteryjnej (bacterial<br />
vaginosis BV); analizowany jest ich wpływ na przebieg<br />
ciąży (zapalenie błon pło<strong>do</strong>wych, przedwczesne<br />
pęknięcia błon pło<strong>do</strong>wych, poród przedwczesny),<br />
masę urodzeniową noworodka, wystąpienie gorączki<br />
popołogowej, a także na płodność. U noworodków,<br />
zwłaszcza urodzonych przedwcześnie i z niską masą<br />
urodzeniową mogą powo<strong>do</strong>wać zakażenia układu oddechowego<br />
i ośrodkowego układu nerwowego.<br />
Publikowane prace zwracają uwagę na mało jeszcze<br />
poznaną rolę mykoplazm urogenitalnych jako czynnika<br />
etiologicznego zakażeń u osób z obniżoną odpornością.<br />
Epidemiologia i następstwa zakażeń<br />
Ureaplasmaparvum i Ureaplasma urealyticum<br />
Drogi rodne 20-<strong>50</strong>% aktywnych seksualnie kobiet<br />
są kolonizowane przez mykoplazmy głównie z rodzaju<br />
Ureaplasma, ich obecność wykazano nawet u<br />
70% badanych. Szczepy z rodzaju Mycoplasma występują<br />
rzadziej, bo tylko u kilku procent badanych,<br />
z po<strong>do</strong>bną częstością stwierdza się współwystępowanie<br />
w drogach rodnych mykoplazm należących <strong>do</strong><br />
różnych gatunków. Współwystępowanie różnych gatunków,<br />
biowarów i serowarów mykoplazm urogenitalnych<br />
w drogach rodnych jest zjawiskiem często<br />
opisywanym.<br />
Znacząca większość izolowanych szczepów z rodzaju<br />
Ureaplasma należy <strong>do</strong> gatunku U. parvum.<br />
Również w naszych badaniach obserwujemy <strong>do</strong>minację<br />
U. parvum, przynależność <strong>do</strong> tego gatunku wykazuje<br />
około 80% izolowanych przez nas szczepów,<br />
serowary 3/14 i 1 są izolowane najczęściej. W badanych<br />
materiałach wykazywaliśmy jednoczesną<br />
obecność DNA różnych serowarów U. parvum.