Poetik buta - DSpace at Khazar University

Tapdıq Əlibəyliən yaralı səhifələrindən olan bu hadisəyə yeni pəncərədənbaxmağa və hər birimizi özünə görə nəsiblənməyə dəvətedir. Kərbəlaya axıtdığımız göz yaşları torpağa düşüb oranıdiriltmirsə, deməli, biz o hadisələri başa düşməmişik.Bizim bu məktəbdən götürəcəyimiz dərs, sadəcə, Yezid vəqoşunlarına qarşı deyil, bütün bəşəriyyət boyunca“yezidlərə”qarşı durmaqdır...Bu hadisə bizə bir yoldur, göstərişdir, məqsəddir,amaldır, örnəkdir.Məlumdur ki, Kərbəla hadisəsi 10 oktyabr 680-cı ildə(hicri:məhərrəm 61) indiki İraq ərazisində yerləşən vəKərbəla adlanan məntəqədə baş verib.İmam Hüseyn (ə) islamiyyətin mərkəzi olan Məkkə vəMədinə şəhərlərində yaranan fitnə-fəsadlara göz yumabilməyib azsaylı tərəfdarları (72 nəfər) ilə birlikdə Yezidinpozğun həyat tərzinə qarşı çıxır. Məkkədə olduğu və Kufəcamaatının dəvətini alaraq yol tədarükü gördüyü günlərdəyaxın adamları ona bu işdən əl çəkməyi tövsiyə edirlər.Hətta qardaşı Məhəmməd Hənəfiyyə belə onun yanına gələrəkdeyir: “İndi ki, gedirsən, heç olmasa, uşaqlar və qadınlarıözünlə aparma”. İmam Hüseyn (ə) ona tarixi bəyanatınıverir və bununla əvvəlcədən şəhid olacağı məlumolur. İmam Hüseyn (ə) buyurur: “Şəhidlərlə şahidlər birarada olmalıdırlar!”Həqiqətən də əgər faciənin canlı şahidləri İmam Səccad(ə) və Həzrəti Zeynəb (ə) Kərbəlada olmasaydılar, oradabaş verənlər olduğu kimi bizə gəlib-çatmaz, çatsa belə,sair tarixi hadisələr kimi təhrifə məruz qalardı.Tarixi mənbələrdə göstərilir ki, İmam Hüseyntərəfdarlarından bir neçə nəfər, xilafət ordusunun əsgərləriilə söhbət etməyə başladılar. Onlar əsgərlərə eyni dindən114