Poetik buta - DSpace at Khazar University

Tapdıq Əlibəylibelə səciyyəvi cəhətlər nəzm quruluşunda avazıyır. Vəznülgüsündə sapmalar isə canlı dilin çalarlarına boyanmışifadələr fonunda sezilməz olur. Sanki sözün nizamı duyğudənizinin ləpələri görüntüsündə üzə çıxır. Bəziməqamlarda bədii fikir qığılcım işartısında közərə-közərəqalırsa, şeirlərin əksəriyyətində poetik qığılcımlartonqallaşır .Ən ümdəsi isə odur ki, şeirlərin qayəsi ictimaifikir kimi səslənə bilir.İsa Hüseynoğlu gözəlliyi məftunluq dərəcəsindətərənnüm edir:Gülüşündən ürək açdı,Baxışından şəfəq saçdı.İctimai eybəcərliyi görəndə isə ovqat dəyişir. Beləneqativ hallara qarşı öz etiraz səsini ucaldır. “Demokratiya” adlı şeirindəki kimi:Hörmətsizin adını hörmət qoydular,Gözü olmayanın gözün oydular,Dərisizlərin dərisini soydular,Qoydular, nə qoydular...Əlinin papağınıArtıq Vəlinin yox,Bir dəlinin başına qoydular.Bu oyunun adınıDemokratiya qoydular.Məlumdur ki, məzmun özünə uyğun forma doğurur,forma isə məzmunun təzahür şəkli kimi ortaya çıxır. Bumüstəvidə İ. Hüseynoğlunun yaracıliğındakı təfsilata vararkənbu vəhdətin “Deyimlər”də uğurlu həllini görürük.“Gülmə”, ”Tələsmə”, “Tələs” və “Əl çək” sərlövhəlideyimlər öz məna yükü ilə diqqət çəkir.42