Poetik buta - DSpace at Khazar University

Tapdıq ƏlibəyliSÖZ KƏHKƏġANINDA POEZĠYA BÜRCÜQılınc kimi suvar sözü,Döyüşlərə apar sözü.Məmməd ArazYolum demək olar ki, hər gün bu bağdan-“Zabitlər”dənkeçir. Redaksiyamız (“Konstitusiya“ qəzeti) bu bağınhəndəvərində olduğundan əsas gediş-gəlişim də buratəsadüf edir. Bağda gövdəsi yarı yanmış, oyuğukömürləşən bir tut ağacı var, yanından etinasız ötəbilmirəm. “Əmi” deyə müraciət etdiyimiz bənzərsiz şairMəmməd Arazla bağlı bir xatirə tilsimləyir burdankeçəndə məni ....Məmməd Arazın solğun, lakin nurani çöhrəsindəxəfif bir təbəssüm var idi. Baharın nisan ayının həlimliyideyəsən, bir az da həlimləşdirmiş, kövrəltmiş,duyğulundırmışdı şairi. Əlinəki əsaya dirsəklənib oyuğukömürləşən ağaca heyran-heyran tamaş edirdi. (Görən,Məmməd əmi nələr düşünürdü, ilahi?!) Şairin necədeyərlər, “canlı əsası”– daim qayğısını çəkən, “dədə” deyəmüraciət edən Mais dostumuz isə nədənsə şairdən kənardadayanıb fikrə getmişdi. Bəlkə də, şairi düşüncələridənayırmaq, “tənhalığına” mane olmaq istəmidi... MəmmədArazın nəzər-diqqəti tut ağacının “ qaysaqlanmışyarasında” idi. Kənardan xeyli seyr etdim şairin buhalətini. Handan –hana yaxınlaşıb ziyarət etdim .22