Poetik buta - DSpace at Khazar University

Tapdıq ƏlibəyliEldar İsmayıl “Bu gecə başqa gecədir” adlı şeirindəyazır:Məni vahiməyə sala bilmədiQaranlıq gecənin qaranlıq pərdələri.Nə dağı arana,Aranı dağa daşıdım.Səhərəcən şeirlərimlə yaşadım.Sən demə qaranlıq gecəİçimdə boğulubmuş.Sən demə gecəni gündüz edənAl günəşİçimdə doğulubmuş.Şair sözün-sözə təmasını görə bilir. “Gecəni gündüzedən al günəş”in nuruna bələnir. Bələnə-bələnə özü dəişığa dönür. Bu mənada əsrarəngiz söz işığında söz -söz,misra-misra kövrələ-kövrələ “həmdəmini” kövrəldə,həzinləşə-həzinləşə həzinləşdirə, sərtləşə-sərtləşə sərtləşdirə,sevinə -sevinə sevindirə, ovuna -ovuna ovundura...bilənşairdir. Onun fitrətindəki səmimilik şeirlərinədə hopub. Elə ona görədir ki, son dərəcə səmimi və təbiideyimlərlə dolu olan şeirlər oxucu qəlbinin dərinliklərinəbaş vura bilir.Kükrədim bir tufan kimi,İçimdən çölümə doğru .Neçə fikir qanad çaldı,Qəlbimdən dilimə doğu.Şairin müxtəlif dövrlərdə, çeşidli movzularda yazdığışeirlərin hissiyat qatlarında bir vəhdətlik maddiləşib. Bu,insanın bütün nəsnələr fövqündə olmasıdır. Milliözünüdərkin təcəssümüdür.Bəs edər bu qədər parçalandığım,96