Poetik buta - DSpace at Khazar University

Poetik butaƏllərim titrədi, ürəyim əsdi,Özüm də bilmədim bu nə həvəsdi.Sirli baxışınmı qarşımı kəsdi,Ya könlüm qıymadı sənə, bənövşə?Sanki misralaradan kövrək, həsas bir ürəyin döyüntülərieşidilir. Şairin bədii idrakının, poetik təfəkkürününqaynaqlarıxalq ruhundan süzülüb gəlir. Şeirin ovqatınaqatıldıqca yaddaşımda poetik sözümüzün cəfakeşlərindənolan, Türk dünyasının tanınmış qələm sahibi MəmmədAslanın “Şairliyi bahardan, bənövşədən öyrəndim...”,-deyimiyarpaqlanır.Əyyubam, gözəlllik aşiqiyəm mən,Könlüm ilham alar güldən- çiçəkdən.O gün ki vuruldum sənə ürəkdən,Doludur söz ilə sinə, bənövşə.Sinəsi sözlə dolu olan Əyyub Sabiroğlunun süjetlişeirləri də maraq doğurur. Təsvir olunan “süjet xətti” sadəvə “boyasız” şəkildə öz poetik səciyyəsini, bədii həllinitapır. Bu sadəlik şeiri bəsitləşdirmir, əksinə zənginləşdirir.Diqqət edək:Bir gənc öz əhdinə çıxdı vəfasız,Uzaq bir diyarda ailə qurdu.Yolunu həsrətlə gözlədi bir qız,Ömrünü təkliklə üz-üzə durdu.Qürbətdən bir tabut gəldi Vətənə...O gəncin adıydı məzar daşında.Sərib tər çiçəklər qəbri üstünə,Bir qız ağlayırı, nənə yaşında.33