تئاتر امروز- شماره ۱- گروه تئاتر اگزیت تابستان ۱۴۰۰

Sidney Poitier
Walter Lee
Younger
Strain
J. Edgar Hoover
Vogue
Walnut Street
Theatre
1
2
٣
4
5
6
سیدنی پوآتیه 1 براي نقش والتر لی یانگر 2 انتخاب شد اما،‏ به استرِین 3 گفت
که سرمایه گذاران نگرانند که کسی به تماشاي نمایش ننشیند.‏ نمایش در
نیوهِیون،‏ فیلادلفیا و شیکاگو به روي صحنه رفت.‏ هزار بازیگر سیاه پوست
براي ایفاي نقش در آن به رقابت پرداختند . سر و صداي اولیه ي نمایش
توجه سرپرست اف بی آي،‏ جی ادگار هوور 4 را به خود جلب کرد.‏
زمانی که استعدادیابی براي انتخاب بازیگران آغاز شد،‏ مدت ها بود که
هنزبري توسط اف بی آي تعقیب می شد.‏ اما آن ها بیش از این که آثار ادبی او را
بازبینی کنند،‏ سبک ظاهري او را مدنظر قرار داده بودند.‏ در یک یادداشت به
مدل موي او که به ‏«سبک ایتالیایی»‏ کوتاه شده بود،‏ اشاره شده است.‏
رسانه ها هم رفتار مشابهی داشتند و ظاهر هنزبري را با دیدگاه هاي سیاسی او
اشتباه گرفته بودند.‏ پري می نویسد که ‏«زیبایی ظاهري و وقار او به
سردرگمی آنها در خصوص این که وي واقعاً‏ از نظر سیاسی که بود،‏ اضافه
می کرد».‏ مجله ي ‏«وگ»‏ 5 هنزبري را به عنوان ‏«زنی که هنوز هم به سبک
دانشگاهی لباس می پوشد»‏ معرفی کرد.‏ بعد از آن که شاخه ي نیو هیون
اف بی آي،‏ از عهده ي وظیفه ي خود برنیامد،‏ هوور به یکی از مأموران ویژه ي
مستقر در نیویورك دستور داد تا ‏«در خصوص اینکه آیا نمایش ‏...تحت نفوذ
حزب کمونیست است،‏ توسط این حزب کنترل می شود و یا به هر طریقی از
خط کمونیستی پیروي می نماید،‏ تحقیق کند».‏
تعریف آن ها در این حوزه بسیار وسیع بود:‏ هر فرد یا مطلبی که منتقد
سیاست جنگ سرد ایالات متحده بود،‏ می توانست غیرقابل قبول تلقی شود.‏
پس از کنفرانس صلح اروگوئه،‏ این سازمان هنزبري را در فهرست امنیتی
خود قرار داده بود که شامل آمریکایی هایی می شد که از قرار معلوم،‏ خطرناك
بودند و خائن محسوب می شدند و در صورت بروز جنگ و یا موقعیت هاي
اضطراري دیگر،‏ باید به کمپ ها منتقل می شدند.‏
نقدهاي نمایش و بریده هاي روزنامه،‏ براي عالی ترین مقام ضابط قضایی
محکی کافی براي تشخیص حرکت آن بر روي خط کمونیستی نبود.‏ بر
همین اساس،‏ مأمور ویژه اي از فیلادلفیا به تئاتر ‏«والنات استریت»‏ 6 فرستاده
شد.‏ این مأمور به خشکی نوشت:‏ ‏«این نمایش هیچ گونه اظهارنظري در
خصوص کمونیسم نمی کند»‏ و در ادامه،‏ طی چهار صفحه ‏[گزارش]‏ به
توصیف دیدگاه هاي نمایش در خصوص ‏«آرزوهاي سیاه پوستان و مشکلات
نهادینه آن ها در تلاششان براي پیشرفت»‏ پرداخت.‏
در همین یادداشت،‏ مورخ 5 فوریه 1959، مأمور مزبور توضیح می دهد که
شماره یکم
تابستان 1400
83