3. Finite-Elemente-Methode (FEM)
3. Finite-Elemente-Methode (FEM)
3. Finite-Elemente-Methode (FEM)
Sie wollen auch ein ePaper? Erhöhen Sie die Reichweite Ihrer Titel.
YUMPU macht aus Druck-PDFs automatisch weboptimierte ePaper, die Google liebt.
<strong>3.</strong> <strong>Finite</strong>-<strong>Elemente</strong>-<strong>Methode</strong> (<strong>FEM</strong>)<br />
Lineare Ansätze (siehe Abbildung <strong>3.</strong>17) sind wie beim Stabelement durch N1 = 1− xe<br />
l und<br />
N2 = xe<br />
gegeben. Damit lässt sich l folgendesÌ�ÑÓ×��Ò�Ó-Element generieren, das in<br />
Abbildung <strong>3.</strong>18 skizziert ist.<br />
N1<br />
xe<br />
l<br />
N2<br />
Abbildung <strong>3.</strong>17.: Lineare Ansätze für Balkengrößen<br />
β1<br />
w1<br />
Abbildung <strong>3.</strong>18.: Freiheitsgrade desÌ�ÑÓ×��Ò�Ó-Elements<br />
Für Absenkung w h und Verdrehung β h des <strong>Elemente</strong>s gilt<br />
w h = N1w1 +N2w2<br />
β h = N1β1 +N2β2.<br />
Mit dem Unbekanntenvektor u e für ein Element<br />
u e =<br />
⎡<br />
⎢<br />
⎣<br />
w1<br />
β1<br />
w2<br />
β2<br />
⎤<br />
⎥<br />
⎦<br />
β2<br />
w2<br />
(<strong>3.</strong>46)<br />
können wir folgende Matrixschreibweise einführen, wobei wir durch den Index w bzw. β die<br />
Ansatzfunktionen unterscheiden.<br />
32<br />
wh = � N1 0 N2 0 � ue = Nwue ; δwh = Nwδue = (δue ) TN T<br />
w<br />
βh = � �<br />
e 0 N1 0 N2 u = Nβue ; δβh = Nβδue = (δue ) TN T<br />
β<br />
w h′ = � − 1<br />
l 0 1<br />
βh′ = � 0 −1 0 l 1<br />
l<br />
0 l � ue = Bwue ; δwh′ = Bwδue = (δue ) TB T<br />
w<br />
�<br />
e u = Bβue ; δβh′ = Bβδue = (δue ) TB T<br />
β