Issue - Dedeman

80 zirvesinden sadece bin metre aşağıda durmanın da bu
tedirginlikte rol oynadığını düşünüyordum o sırada.
“Umut Hoca, yaşım var biliyorum ama ben de uçan
adamlardan biri olmak istiyorum” diye niyetimi belli
eden bir cümle kurdum. Bana baştan aşağı teknik
bir bakış atan hoca “Eminim cesur birisinizdir” dedi.
“Uçmadan önce bazı tekniklere hakim olmanız
gerekiyor; duruş, düşme-kalkma, düz kayma, kar
sapanı, yamaç kayma, yan kayma…” Ne diyeceğimi
bilemediğim için dudaklarımı ısırıp, dinlemeye
devam ettim. Hocanın başarılı grafiğini etkilememek
için ona spor geçmişimden ve düşük kas oranımdan
bahsetmemeye karar verdim.
Otele döndüğümde, Sarp lobi barda kahvesini
yudumluyordu. Yüzünde evine zaferle dönmüş
adamların dinç ifadesi vardı. “Nasıl geçti şampiyon”
diye kıkırdadı. “Ben hiç bir zaman karları savuşturan
biri olamayacağım, biliyorsun değil mi diye
mızıldandım. “Saçmalama ilk günden beyaz bayrak
mı çekiyorsun Nerede senin savaşçı ruhun”.
“Bilmiyorum bugün kendisi ile karşılaşmadım”
diyerek odama yöneldim.
Sıcak bir duş aldıktan sonra, pes etmemeye karar
verdim: Burayı sonuna kadar yaşamalıyım! Üzerime
kazağımı geçirip, dışarıda ateş başında diğer
konuklarla kaynaşmış, muhabbet eden Sarp’ın yanına
yürüdüm. Ayaklarımın altında otelden süzülen loş
ışıkla aydınlanan beyaz bir köpük vardı. “Masal
kahramanı yapar adamı bu ortam” dedim derin bir
nefes çekerek. İlerideki ateşin ısısı yüzümü yalamaya
başlamıştı. Yaklaştıkça soğukla tazelenmiş havaya
sıcak şarap içinden sızan nefis bir tarçın kokusu
karışıyordu. Bugüne kadar nasıl ıskalamıştım bu
ortamı Tatil anlayışımı doğduğum ılıman iklim
belirlemişti belki de. Deniz ve kumsaldan ibaret
sanıyordum doğayı ben. Ne büyük kayıp...
Ateşten kopan filizler, her düşüncenin üzerine
konup, sönerken o an anladım uçan adamların neden
buradan vaz geçemediklerini...
I, on the other hand, looked like a birthday boy in his best
outfit. Maybe the fact that we were only a thousand meters
below the peak of a 3,278 meter-high mountain may also
have sparked my uneasiness.
I put together a sentence to express my goal “Umut Hoca,
I know I’m not young, but I really want to be one of those
flying men.” The instructor looked me over with a technical
glance and replied “I’m sure you’re a courageous man.” “But
before taking flight, you need to master several techniques;
posture, falling and getting back up, straight skiing, the
snowplough, the slalom, sideslipping …” I was lost for words
so I just bit my lip and continued listening. I decided that
I didn’t want to affect my instructor’s successful profile by
mentioning my sporting history or my low muscle mass ratio.
When I got back to the hotel, Sarp was at the lobby bar,
sipping his coffee. He had the robust look of a victorious
man who’s just returned home. “So, how did it go champ”
he giggled. “You know that I’ll never be someone who whisks
the snow in the air, right“ I mumbled. “That’s ridiculous,
are you waving the white flag from day one Where is your
fighter spirit” As I headed back to my room I muttered “I
don’t know, I didn’t see him today.”
After a nice warm shower, I changed my mind about quitting:
I should experience this place to the end! I threw on my
sweater and headed outside to find Sarp who had already
bonded with the other guests around a campfire. The snow
under my feet was like white foam, lit up by the low lights
streaming from I took a deep breath and thought, “This place
can turn a man into the hero of a story.”
The heat from the fire ahead was already stroking my face.
As I neared the campfire, I could smell the cinnamon from the
mulled wine wafting into the cool night air. How had I not
known about this place until now Maybe it was because the
mild climate of my hometown had shaped my perception of
what a vacation should be. I always believed nature was only
about sea and sand. What a loss…
As the sparks from the fire sprinkled on these thoughts and
burned out, I realized why these flying men couldn’t give up
this place...