demoniczność polityki naszych czasów atak zombie * krótki ... - Fronda

w kwestiach kultu, stosunku do rzeczywistości duchowej czy do profetyzmuodbiegają znacząco od zachodniego chrześcijaństwa. Pierwsze z takichrdzennie afrykańskich wspólnot powstały na początku XX wieku. Ich twórcyograniczali do minimum formalności konieczne do przyjęcia chrztu (np.znajomość katechizmu) i oferowali – mniej lub bardziej spójne – połączenietradycji afrykańskich z chrześcijaństwem. Tak postępowała m.in. Yoswa KateMugema, która w roku 1911 założyła w Ugandzie wspólnotę Bamalaki.„Czasy tuż przed i bezpośrednio po I wojnie światowej stanowią ważnyokres w procesie powstawania niezależnego chrześcijaństwa afrykańskiego nawiększości kontynentu. W 1913 roku William Wade Harris z plemienia Grebow Liberii miał wizję, w której ukazał mu się archanioł Gabriel w więzieniui polecił rozpocząć dynamiczną kampanię ewangelizacyjną na zachodnimwybrzeżu Afryki. Posługując się pidginem, Harris głosił władzę Chrystusa nadduchami. Ubrany w białą szatę z czarnym pasem, nosił tykwę, krzyż, Biblięi miednicę, które służyły mu do udzielania chrztu. Ochrzcił tysiące ludzi,bez typowych ograniczeń nakładanych przez chrześcijańskich misjonarzyi kompletnie zmienił religijną geografię Wybrzeża Kości Słoniowej. Kilka latwcześniej w południowej Afryce zuluski prorok imieniem Isaiah Shembezałożył swój «Nazaret» w Ekuphakameni w górach Drakensberg, jednąz niezliczonych grup, znanych pod nazwą «syjonizmu», charakteryzującychsię szczególnym podejściem do modlitwy, praktykowaniem cudownychuleczeń mocą bożą, gromadzeniem się w świętych miejscach (...) orazsplataniem mnóstwa biblijnych i afrykańskich symboli i motywów” 11 – opisujepowstawanie nowych afrykańskich wspólnot Kelvin Ward.Kościół Jezusa Chrystusa na Ziemi za pośrednictwem Szymona Kimbangu,czyli największa obecnie wspólnota afrochrześcijańska, działająca obecniew Afryce, Europie i Ameryce, przyjęta do Światowej Rady Kościołów jużw latach siedemdziesiątych XX wieku i licząca sobie około pięciu milionówwiernych – zaczęła się kształtować w latach dwudziestych minionego stuleciaw Zairze. To tam rozpoczął swoją misję nawracania Afrykańczyków uznającysię za proroka i wysłańca Bożego Szymon Kimbangu. Najpierw w swojejrodzinnej wiosce zaczął uzdrawiać ludzi. W ciągu trzech miesięcy ściągnął dosiebie takie tłumy Afrykańczyków, że ówczesne belgijskie władze kolonialnezaczęły obawiać się zamieszek. Aresztowano więc „proroka”, oskarżonogo o przypisywanie sobie pozycji „posłańca Bożego” oraz skazano na karęśmierci, ostatecznie zamienioną na karę dożywotniego więzienia. Krótko po11 K. Ward, Afryka, w: Historia chrześcijaństwa, red. A. Hastings, tłum. M. Mścichowski, E. Ziemska, Warszawa1999, s. 257.