demoniczność polityki naszych czasów atak zombie * krótki ... - Fronda

Mój śp. ojciec, prof. Tadeusz Bartkowski, geograf, autor wielu podręcznikówakademickich, m.in. Kształtowanie i ochrona środowiska, zajmował się ekologią.Powtarzał często, że ze słów Boga: „Bądźcie płodni i rozmnażajcie się,abyście zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną; abyście panowali nadrybami morskimi, nad ptactwem powietrznym i nad wszystkimi zwierzętamipełzającymi po ziemi” (Rdz 1,28) – wynika odpowiedzialność każdegoczłowieka, a szczególnie katolika, za środowisko naturalne. Mądra ochronaśrodowiska, bez paniki, bez lęku, bez poczucia winy, jest niewątpliwie naszymzadaniem. Ekologia nie może być jednak religią. A przypadków wyznawczegopodejścia do ekoreligii, niestety, jest coraz więcej.EKOKLOSZARDOto Jerzy – radykalny ekolog. Nie powoduje degradacji środowiskanaturalnego, ponieważ nie używa detergentów ani aerozolów, codziennieoszczędza energię, bo nie korzysta ze zmywarki, pralki oraz innych urządzeńelektrycznych i nie zapala lamp. Nie ma samochodu i absolutnie nigdy nielata samolotami. Jeździ rowerem, jest zaangażowany w aktywny recyklingsurowców wtórnych. Nigdy nie kupuje nowych ubrań, wszystko, co nosi, jest„z drugiej ręki”. Jego żywność jest w stu procentach ekologiczna, nie kupujeżywności produkowanej przemysłowo. Nie ma dzieci, przez co jeszcze silniejredukuje swój „cieplarniany ślad” na Ziemi. Robi wrażenie?Jerzy jest kloszardem. Nie myśli o sobie w kategoriach proekologicznych,raczej „do następnego jabcoka”, jednak jest uosobieniem konsekwentnejrealizacji idei ekoreligii. A choć może się to nam wydać szokujące, w USAistnieją grupy ekofanatyków zbliżające się do kloszardziego ideału –