Jurisprudentietijdschrift

32 Milieu
verwachten ontwikkelingen die van belang zijn met het
oog op de bescherming van het milieu.
Uit de stukken en het verhandelde ter zitting is gebleken
dat verweerder bij de beoordeling of de toename
van de ammoniakemissie uit de dierenverblijven als
gevolg van de uitbreiding een belangrijke toename van
de verontreiniging tot gevolg heeft, de toets heeft toegepast
die voorheen onder de werking van de Interimwet
ammoniak en veehouderij werd uitgevoerd. Hierbij
heeft verweerder beoordeeld in hoeverre de
uitbreiding van ammoniakemissie vanwege de inrichting
nadelige gevolgen heeft voor het nabijgelegen
voor verzuring gevoelig gebied, waarbij uitsluitend is
gekeken naar de ammoniakdepositie die de inrichting
reeds op het voor verzuring gevoelige gebied veroorzaakt
en de toename hiervan na de vergunde uitbreiding.
De Afdeling stelt allereerst vast dat verweerder zich
terecht op het standpunt heeft gesteld dat beoordeeld
moet worden wat de gevolgen van de toename
van ammoniakemissie zijn voor het nabijgelegen gebied.
De Afdeling is echter van oordeel dat, mede
gelet op de parlementaire stukken, voor de beoordeling
of sprake is van een belangrijke toename van de
verontreiniging niet volstaan kan worden met een
toets die voorheen onder de werking van de Interimwet
ammoniak en veehouderij werd verricht, maar
eveneens rekening dient te worden gehouden met de
bestaande toestand van het milieu, alsmede met de
met betrekking tot de inrichting en het gebied waar
de inrichting zal zijn of is gelegen en met redelijkerwijs
te verwachten ontwikkelingen die van belang
zijn met het oog op de bescherming van het milieu.
Nu het onderzoek voorafgaande aan het nemen van
het bestreden besluit het een en ander buiten beschouwing
heeft gelaten, is het besluit genomen in
strijd met artikel 3:2 van de Algemene wet bestuursrecht,
dat vereist dat een besluit zorgvuldig wordt
voorbereid.
(….)
05-08
Vz ABRvS 12 november 2004 nr. 200407317/1 en
200407317/2 (waterschap Hunze en Aa’s)
Casus
Vergunning krachtens de Wvo voor het lozen van afvalwater
op het gemeentelijke rioolstelsel. Appellante
heeft bezwaren tegen de in de vergunning opgenomen
verplichting om eenmaal per kwartaal de hoeveelheid
en samenstelling van het afvalwater te
meten en te bemonsteren. Daarbij stelt zij dat analyseresultaten
aantonen dat zij reeds voldoet aan de
normstelling en slechts een eenmalig onderzoek van
haar kan worden verlangd. Overige metingen zouden
behoren tot de handhavingstaak van het bevoegd
gezag.
Rechtsvraag
Onder welke omstandigheden kunnen herhalingsmetingen
worden verlangd?
Uitspraak
De voorzitter is van oordeel dat artikel 8.12, derde lid
van de Wet milieubeheer zich in beginsel niet verzet
tegen een controlevoorschrift met een frequentie
zoals door de betreden vergunning vereist, indien een
eenmalige meting niet voldoende is om vast te stellen
of aan de normstelling wordt voldaan. In dit geval kan
door het verrichten van een eenmalige meting niet
exact worden vastgesteld of aan de normen wordt voldaan.
Wet milieubeheer artikel 8.12
1. Procesverloop
Bij besluit van 15 juli 2004 heeft verweerder krachtens
de Wet verontreiniging oppervlaktewateren vergunning
onder voorschriften aan appellante verleend
voor het lozen van huishoudelijk afvalwater, hemelwater
en bedrijfsafvalwater op het gemeentelijke rioolstelsel.
(….)
2. Relevante overwegingen
2.1. De bij het bestreden besluit verleende vergunning
heeft betrekking op het lozen van onder meer bedrijfsafvalwater
op het gemeentelijk rioolstelsel vanaf een
bedrijf ten behoeve van het vervaardigen van aardewerk.
Het bedrijfsafvalwater is afkomstig van de kleien
gipsafdeling, de decoratie- en glazuurafdeling, het
bedrijfslaboratorium en de zeefdrukkerij.
StAB 1 / 2005