VOX HIERONYMI

vox hieronymi
www.usgvox.nl
redactie@usgvox.nl
| 11
mag hier niet”, zegt Professor Bloembergen. Deze uitspraak
had betrekking op het intellectuele milieu, maar ik voegde er
nog sarcastisch aan toe dat als de sociale mentaliteit van
gelijkschakeling zich nog verder zou uitbreiden, de
Nederlanders in de toekomst blij zouden als hun voetballers
bij de middelmaat zouden behoren. Toen ongeveer tien jaar
later het Nederlands elftal het tot de finale van het Europees
kampioenschap wist te brengen, meldde een krant:
”Professor Bloembergen had het helemaal mis; Nederland is
opgetogen over onze voetbal prestaties.” De ironie van mijn
opmerking was die journalist totaal ontgaan.
Nico bloembergen als ‘valedictorian’ in rokkostuum
Bijna alle leraren en leraressen in die tijd waren gepromoveerd...
Harvard
Ik heb een halve eeuw gedoceerd aan Harvard University,
gesticht in hetzelfde jaar 1636 als de universiteit van Utrecht.
In Harvard, zowel als aan vele andere vooraanstaande universiteiten
in de Verenigde Staten, is het doel ”Quest for
Excellence”. Dit was ook een doelstelling van het Utrechts
Stedelijk Gymnasium in de jaren dertig.
Bijna alle leraren en leraressen in die tijd waren gepromoveerd
en hadden zeer goede vakkennis. Het onderwijsprogramma
legde sterke nadruk op klassieke en moderne talen,
Grieks, Latijn, Nederlands, Duits, Frans en Engels. De
geschiedenislessen besteedden veel tijd aan de oude beschavingen
van Mesopotamië, Egypte, Athene en Rome. Ze kwamen
niet veel verder dan de Franse Revolutie. Het curriculum
bevatte geen gamma richting. Sociologie, psychologie, economie
en moderne politiek ontbraken totaal.
Het onderwijs in de wiskunde was goed en ik genoot in de
bètarichting van zeer goede lessen en practica in de natuurkunde,
scheikunde en biologie. Ik koos natuurkunde voor
verdere studie, omdat dit vak de meeste uitdaging bood. Ik
heb ergens gelezen dat van alle in Nederland getogen
Nobelprijswinnaars in de natuurwetenschappen ik de enige
ben met een gymnasiale opleiding. Alle anderen kwamen
van de HBS.
In een voorwoord voor mijn proefschrift in 1948 schreef ik
”Nog steeds ben ik dankbaar dat het Utrechts Stedelijk
Gymnasium aan het begin van mijn studie heeft gestaan”.
Dat kan ik nu aan het einde van mijn wetenschappelijke
loopbaan herhalen. Mijn dissertatie ging over kernmagnetische
resonantie (NMR), en beschreef relaxatieverschijnselen