Unveiling a fragile spirituality: Experiences of connectedness in pediatric palliative care

170 Dankwoord
Dick Tibboel was degene die toen ik bij hem als hoofd van de IC mijn plannen ontvouwde,
vanaf het eerste moment er achter ging staan. Hij stak zijn nek uit om in die
evidence-based wereld zo’n vaag onderzoek mogelijk te maken. Niet alleen voor de
werving van respondenten, maar ook financieel. Zonder zijn niet aflatende stimulans, de
voorwaarden die hij voor mij creëerde, was dit project nooit tot een eind gekomen. Hij
was en is ten diepste bij het onderwerp van dit onderzoek betrokken en geraakt. Ik ben
hem ook enorm dankbaar voor het podium dat hij mij tijdens zijn afscheidssymposium
bood, naast Awee Prins, de diepzinnige filosoof van de Erasmus Universiteit.
Monique van Dijk was het meest mijn reisgenoot onderweg. Samen hebben we de
cursus kwalitatief onderzoek gevolgd, samen de interviews geanalyseerd, gesprekken
gevoerd over het wezen van patiëntenzorg. Zij vroeg, stimuleerde, was inhoudelijk sparring
partner, vooral bij de ‘medische’ artikelen. Ook in technische zin was zij de gids die
toonde, hoe je een artikel opbouwt, submit, ‘rebuttals’ schrijft, en in het doolhof van de
computer de uitweg toonde. Zij heeft op aardig wat momenten mijn paniek beteugeld.
Het was zo fijn je aan mijn zijde te hebben.
In dit verband noem ik ook Ko. Niemand kent mijn stukken beter dan hij. Minutieus heeft
hij elke zin bekeken op consistentie, taalgebruik etc. Mijn aanvankelijke hoogmoedige
gedachte ‘dat mijn engels best aardig is’, heb ik snel laten varen. Voor zijn interesse, altijd
prompte reactie ben ik ontzettend dankbaar; hij was een enorme hulp tot op de laatste
dag.
Ik dank de leden van de promotiecommissie, Christa Anbeek, Matthijs de Hoog, Carlo
Leget, Erik Olsman en Marijke Kars. Ik ken jullie niet allemaal persoonlijk, maar heb grote
bewondering voor jullie werk. Dank dat jullie bereid bleken tijd en aandacht en positief
kritische opmerkingen in te zetten om de inhoud van het proefschrift scherp voor het
voetlicht te krijgen.
Saskia Gischler was mede-auteur van twee artikelen. Zij stond aan de basis van mijn
promotiereis in het Sophia en was zowel inhoudelijk als qua support heel belangrijk.
Niet in het minst door haar ‘andere’ professionele expertise, waar ik in de loop van de
jaren veel profijt van heb gehad. Veel dank ook aan Ulli en Evy die een groot aantal
interviews uitgewerkt hebben, wat mij enorm geholpen heeft!
Mijn onderzoek viel samen met de opkomst van de Kinder Palliatieve Zorg en dat heeft
mijn onderzoek sterk bepaald. Het Kenniscentrum (en ik noem m.n,. Meggi Schuiling
en Carolien Huizinga) heeft enorm veel gedaan om spiritualiteit en de rol van geestelijk
verzorgers binnen het kinder palliatieve traject naar voren te brengen. Geweldige kan-