30 - Port Lotniczy Wrocław

We spoke with the father of the city’s success, Professor Adam Chmielewski,
about his love for Wrocław, the European Capital of Culture 2016.
vrots
tekst/text: Karolina Siudeja
We have now known for half a year
that Wrocław will be the 2016 European
Capital of Culture. The excitement
has died down somewhat, but the
selection process must have been very
nerve-racking…
Very much so! There was serious and
demanding competition from other Polish
cities, great social pressure and huge expectations
on the part of the International
Selection Committee, which performed
the selection.
A choice which some considered to be
controversial.
The city’s nomination was burdened by
the belief that Wrocław has everything
and is already fully developed, so it
doesn’t need any help. There were
opinions that other cities could use the
title more, such as Lublin. For this reason
people kept their fingers crossed for Katowice,
because the title of European Capital
of Culture would help it overcome the
image of an industrial city. Wroław itself
was also criticised.
You mentioned the great demands of
the ECC jury. What were the criteria?
26
*
O miłości do Wrocławia – Europejskiej Stolicy Kultury 2016 – rozmawiamy
z ojcem sukcesu miasta, profesorem Adamem Chmielewskim.
lov
Od pół roku wiemy już, że Wrocław będzie Europejską Stolicą Kultury 2016. Teraz emocje już
nieco opadły, ale podczas wyborów były pewnie wielkie nerwy…
Bardzo wielkie! Poważna i wymagająca konkurencja innych miast polskich, wielka presja społeczna
i olbrzymie oczekiwania ze strony Międzynarodowego Komitetu Selekcyjnego, który dokonywał
wyboru.
Wyboru, jaki niektórzy uznali za kontrowersyjny.
Na kandydaturze naszego miasta ciążyło przekonanie, że Wrocław ma już wszystko, że jest
w pełni rozwinięty, więc nie trzeba mu pomagać. Były głosy, że ten tytuł bardziej przydałby
się innym miastom, np. Lublinowi. Z tego powodu trzymano też kciuki za Katowice, bo tytuł ESK
miałby im pomóc w pokonaniu industrialnego wizerunku miasta. Było wiele słów krytyki pod
adresem samego Wrocławia.
Wspomniał Pan o wielkich wymaganiach komisji konkursowej ESK. Co oceniano?
Miasto ubiegające się o tytuł musiało przede wszystkim spełnić trzy wymogi formalne: mieć swoje
hasło – w naszym przypadku było to „Przestrzenie dla piękna”; ideę wiodącą – w naszej aplikacji
były to „Metamorfozy kultury”; oraz własną wizję tzw. wymiaru europejskiego. Jako rozwinięcie tego
ostatniego punktu zaproponowaliśmy triadę pojęciową: zróżnicowanie, możliwość, odpowiedzialność.
Naszym zdaniem doskonale oddaje ona charakter współczesnej kultury europejskiej i naszych
względem niej oczekiwań. To wszystko należało przedstawić w formie interesującej i przekonującej
prezentacji przed Międzynarodowym Komitetem Selekcyjnym. Liczyła się siła intelektualna
aplikacji oraz sposób jej prezentacji – to, czy zespół prezentujący dane miasto, w przekonujący
i ciekawy sposób zaprezentował swoje idee i wolę działania. Duże znaczenie miało także
wrażenie, jakie samo miasto pozostawiło na wizytujących członkach Komitetu.
Jak długo trwały przygotowania prezentacji konkursowej Wrocławia?
Stosunkowo krótko. Wrocław był jednym z ostatnich miast, jakie dołączyły do konkursu. Prace
rozpoczęliśmy w lutym 2010 roku, a już w sierpniu musieliśmy przedłożyć pierwszą aplikację.
W październiku dowiedzieliśmy się, że nasza prezentacja była najlepsza i że mamy największe
szanse na wygraną. Mimo tej pierwszej dawki optymizmu nie spoczęliśmy na laurach i bardzo
pilnie zabraliśmy się do pracy, dużo trudniejszej, bo tym razem musieliśmy uzyskać coś, co wcześniej
nie było wymagane – poparcie społeczne.