30 - Port Lotniczy Wrocław

2016
wtedy na wrocławskim Rynku, gdzie spontanicznie zebrali
a good feeling, I knew that we could not have done better.
The person whose opinion we feared most was Jeremy Isaacs – a former director of the
Covent Garden Opera House in London, and a former long-time head of the BBC –
a great figure. Meanwhile, he was the first to approach me and congratulate us on the
presentation. The reading of the verdict was a moment of great joy, pride and relief. I was
very happy. The city needed our victory. It came after a series of defeats that Wrocław
had suffered in applying for other international events such as the Expo. It is Polish nature to
believe that if something doesn’t work several times, then it will probably fail in the end. We
did not give up and showed that a losing streak can be reversed.
Was there champagne?
Mayor Rafał Dutkiewicz celebrated this moment of happiness with us in a Warsaw restaurant.
Then there were the long hours of waiting for a flight to Wrocław. We regretted that
we could then be in Wrocław’s Market Square at that time, where residents had gathered
spontaneously. They also hastily organised a great concert.
What will the title of European Capital of Culture do for the city?
Recognition in Europe, which Wrocław really needs, as well as increased tourist traffic.
In some cities that were named ECC in previous years, the number of tourists exceeded
10 million in one year! In particular, we want to use the ECC organisation to overcome the
enigmatic nature of our city. As Norman Davis noted in his book, over the years Wrocław
has been known by more than 50 different names in different languages. The one we use
today in Poland is the most difficult to pronounce for foreigners. They often pronounce it as
“łrokloł”. And then, when someone wants to go to “łrokloł” they sometimes accidentally land
in “łorsoł”. At the Copernicus airport in Wrocław we have hung this slogan: “Vrots-LOVE –
love is a part of our proper name.” And with this motto we also hope to promote the city as
European Capital of Culture.
Since we’re already on the subject of love… You love Wrocław,
but is it your hometown?
No, I’m not from Wrocław. I was born near Lublin. It is interesting that you brought this up…
While working on our application, we asked each other that question and found that most
of us were not born in Wrocław. Together with Mayor Dutkiewicz, who is on his third term,
and comes from Wielkopolska. It turns out that Wrocław is full of people who love it, but
who come from completely different parts. There is an explanation for it; after World War II,
się mieszkańcy. Naprędce zorganizowano też wspaniały
koncert.
Co daje miastu tytuł Europejskiej Stolicy Kultury?
Rozpoznawalność w Europie, której Wrocławiowi bardzo
potrzeba, oraz wzmożony ruch turystyczny. W niektórych
miastach, które w poprzednich latach były ESK, liczba
turystów, jaka przewinęła się przez nie w ciągu roku, przekroczyła
10 milionów! Przez organizację ESK pragniemy
pokonać zwłaszcza enigmatyczność naszego miasta.
Jak to Norman Davis zauważył w swojej książce, przez
lata w różnych językach Wrocław był nazywany ponad
50 różnymi nazwami. Ta, której używamy w Polsce obecnie,
jest najtrudniejsza do wymówienia dla obcokrajowców.
Oni często wymawiają to jako „łrokloł”. I potem, jak
ktoś chce lecieć do „łrokloł” to niekiedy przez przypadek
ląduje w „łorsoł”. Na wrocławskim lotnisku im. Mikołaja
Kopernika zawiesiliśmy więc takie hasło: Vrots-LOVE – love
is a part of our proper name. I tym hasłem mam nadzieję
również promować miasto jako ESK.
Skoro już poruszyliśmy temat miłości… Pan kocha Wrocław,
ale czy to Pana rodzinne miasto?
Nie, nie jestem wrocławianinem. Urodziłem się niedaleko
Lublina. Ciekawe, że poruszamy ten aspekt… Podczas
pracy nad naszą aplikacją zadaliśmy sobie nawzajem to
pytanie i okazało się, że większość z nas nie urodziła się
we Wrocławiu. Łącznie z prezydentem Dutkiewiczem, który
włada miastem już trzecią kadencję, a pochodzi z Wielkopolski.
Okazuje się, że Wrocław jest pełen zakochanych
w nim ludzi, którzy pochodzą jednak z zupełnie innych
stron. Jest na to wytłumaczenie; po II wojnie światowej
Wrocław spotkała jedna z najstraszniejszych tragedii –
całkowita wymiana ludności. Ale ci, którzy tu przybyli,
pokochali to miasto od razu. Wrocławianie mają wielkie
poczucie tego, że ich miasto jest ich własnym dziełem. Po
wojnie samodzielnie je odbudowali i stworzyli. I dlatego
we Wrocławiu mamy jeden z najwyższych w Polsce poziomów
identyfikacji mieszkańców z miastem. Wrocławianom
dobrze we Wrocławiu, ponieważ jest to miasto, które sami
zbudowali dla siebie.
Co się wydarzy we Wrocławiu do 2016 roku?
Przede wszystkim będziemy walczyć ze zjawiskiem wykluczeń
z kultury. Jak pokazują badania, Polak na uczestnictwo
w kulturze wydaje rocznie zaledwie równowartość
300 euro. Dla porównania Niemiec przeznacza na ten cel
1600 euro, a Czech – 700 euro. Ten problem nie wynika
jednak tylko z biedy. To jest także skutek poczucia braku
kompetencji w sztuce, ale także tego, co nazywam agorafobią
publiczną. Podam przykład: w Polsce pokutuje przekonanie,
że starsze osoby nie chodzą do opery, że to nie
miejsce dla nich. Babcie mają siedzieć w domu, oglądać
telewizor i dziergać coś na drutach. W ciągu najbliższych
lat chcemy wprowadzić w życie dwa projekty: „Dolnośląski
Paszport Kultury”, dzięki któremu młodzież szkolna będzie