Télécharger au format pdf (320 Ko) - Université de Provence

— Non. Eri del S.T.O.
— A ! òc, un pauc coma los volontaris, un trabalhaire !...
Sentissi quicòm que me sarra, quicòm que torneja :
— L’amic ! cridi. Comprenes pas. Non, soi pas un volontari !...
El saca dos còps d’espatlas, cacha sul boton de la còrna e sens m’agachar
solament:
— Oc, si que compreni ! As ajudat als Bòchas, anem !...
Ieu disi pas res pus. La cigarreta s’es escantida e la mordissi de crancor.
Traversam la Primalba. Contunham sus la Barraca de Fraisse.
— Veses, tòrna començar el, aquel camin sus man esquèrra mena a Viaur, a
Bonacomba. Ieu i soi estat a Bonacomba, al Maquís. Nos batèrem dins la costa :
sèt camaradas i foguèron tuats. Ai rebalat un pauc pertot dins Roèrgue : al molin
de Clari, a la barraca de Viaroja, pertot nos sèm batuts. E tu dins aquel temps,
qué fasiás ?
— Qué vòls ! quand partiguèrem, sabiàm pas. Puèi creses qu’avèm pas
patit, dins los camps, tanben, nosautres ?
— Avètz patit per res. Quantes dels nòstres son mòrts, per que tornèssetz,
vosautres, los que sabiàtz pas ! Dins la vida cal saber !
— Teniàm pas pels Alemands pr’aquò.
— Los que tenián pas pels Bòchas, tuavan de Bòchas...
L’autò fila, fila. Avèm pas solament lo temps de veire los ostals de la Barraca
de Fraisse. Mas ieu languissi de davalar.
Quora serem a Malarega, al meu vilatge ? Aquí benlèu degun me reprocharà
pas la vida de misèria que veni de menar.
« Tuar de Bòchas !... Tuar de Bòchas !... » Mas consí son venguts lo mond
en França ? Trobarem pas una plaça, nosautres los jovents que dins las annadas
de borbotge e de mescladís nos daissèrem carrejar suls camins de luènh ?