07.05.2013 Views

EL UTILITARISMO TÍMIDO DE SAMUEL PUFENDORF

EL UTILITARISMO TÍMIDO DE SAMUEL PUFENDORF

EL UTILITARISMO TÍMIDO DE SAMUEL PUFENDORF

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

<strong>EL</strong> <strong>UTILITARISMO</strong> <strong>TÍMIDO</strong> <strong>DE</strong> SAMU<strong>EL</strong> <strong>PUFENDORF</strong> 309<br />

terística será fácil establecer el fundamento de la ley natural. El<br />

hombre es una criatura "interesadísima" en la autoconservación,<br />

aunque demasiado "inepta" para vivir sin la colaboración de sus<br />

semejantes, y es tan proclive a favorecer el bienestar general<br />

como a actuar con malicia y a inferir daños a los demás. Consecuentemente,<br />

según Pufendorf, "es necesario que este "animal<br />

sea sociable, porque así promoverá y procurará el bien de cada<br />

uno con más facilidad"60. En estas líneas queda expresado con<br />

bastante claridad el núcleo del pensamiento de Pufendorf. Mantiene<br />

expresamente que el fundamento de su teoría es el cuidado<br />

de uno mismo, es decir, la philautia. Ciertamente, pretende suavizar<br />

esta conclusión advirtiendo que no se trata de rechazar por<br />

completo la atención a los demás, sino en pensar primero en uno<br />

mismo y luego en los demás; parece dar a entender que, si cada<br />

cual procura sus propios intereses, automáticamente saldrá beneficiado<br />

el conjunto de la sociedad. El problema reside en que<br />

Pufendorf no proporciona criterios para explicar en qué consiste<br />

metiri, earnque, quatenus ab aliorum commodo separata est, summum sibi<br />

scopum proponere. Sed quia amorem proprium naturaliter horno prius sentit,<br />

quam aliorum curarn, eo ipso, quod naturaliter prius est sentire sui, quam<br />

aliorum exsistentiam. Deinde quia, ut ego mei ipsius curam habeam, ad<br />

neminem proprius, quarn ad me ipsum spectat. Licet enim scopum nobis praefigamus<br />

bonum commune, tamen cum ego quoque generis humani pars sim,<br />

cuius saluti aliqua etiam cura debeturm, nemo sane est, cui distincta magis et<br />

specialis mei cura incumbere possit, quarn mihimet ipsi". De Jure Naturae ... ,<br />

lib. 11, cap. I1I, § XIV-XV, pág. 202.<br />

60. "Ex hisce positis facile est fundamentum legis naturalis invenire.<br />

Scilicet manifesto adparet, hominem esse animal sui conservandi studiosissimum,<br />

per se egenum, sine sui similium auxilio servari ineptum, ad mutua<br />

comoda promovenda maxime idoneum, idem tamen saepe malitiosum, petulans,<br />

et facile irritabile, ac ad noxam inferendam promtum, ac validum.<br />

Eiusdem animali, ut salvum sit, bonisque fruatur, quae in ipsius conditionem<br />

heic cadunt, necessarium est, ut sit sociabile, id est, ut coniungi cum sui<br />

similibus velit, et adversus illos ita se gerat, ut ne isti ansarn accipiant aum<br />

laedendi, sed potius rationem habeant eiusdem commoda servandi, aut<br />

promovendi". De Jure Naturae ... , lib. 11, cap. I1I, § XV, págs. 202-203.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!