La Rèino Jano QXP - Université de Provence

MÈSTE ANSÈUME
Belèu que trop!
Pèr éu o pèr li siéu, un jour, coume que fague,
La lèi dóu talioun, cadun fau que la pague!
Jano, remèmbro-te lou prince Courradin:
Aquéu jouine, aquéu noble, aquéu franc paladin
Que, pèr voulé coubra lou trone de soun paire,
Vincu, fa presounié, trata coume usurpaire,
De la man dóu bourrèu se veguè còu-Trenca!
Eu, souto la destrau, avans que de bouca,
Dins la foulo traguè soun gant à l’aventuro,
Recoumandant au cèu sa venjanço futuro…
Em’ acò?
JANO
MÈSTE ANSÈUME
L’ome brau, lou rèi despietadous
Que faguè, su ‘n chafaut, raja coume un adous
Lou sang de l’innoucènt, o Jano, èro toun rèire!
O, Carle l’Anjouvin, que souto soun courrèire
Escrachavo la flour e lou dre di nacioun
E que lou crid dóu sang dins sa generacioun
Perseguis...
JANO
Taiso-te, devinaire d’auvàri!
Veses pas que n’i’ aurié pèr se douna au desvàri,
Se falié traire mau ansin pèr lis aujòu!
MÈSTE ANSÈUME
Ah! lou sang tiro mai que li cordo...Pèr Jòu!
Aquéli dre reiau qu’un jour te courounèron,
La lus, la majesta que fai que te venèron,
Ta belour, toun gentun, emai toun noble cor,
Soun-ti pas, digo-me, la favour, lou record,
Lou legat de ti rèire? E se, pèr eiretage
Aguères tant de lustre e tànti d’avantage,
O Jano, perqué dounc, tu, noun eiretariés