avpao-para-commando-154-def

Hulde aan Koning Boudewijn
Op een galadiner in Moskou op 25 juni 1975:
Het bestaan van verschillende ideologieën binnen een land of
tussen verschillende naties kan een gezonde vorm van competitie
bevorderen. Het succes van een bepaalde levensvisie kan echter niet
alleen worden afgemeten aan hoe wijdverspreid deze geografisch is.
Belangrijker is dat deze levensvisie een uitdrukking is van de vrije
wil van de betrokken bevolking, wat impliceert dat het draagvlak
en de acceptatie ervan door de mensen cruciaal zijn voor het meten
van succes.
Uit een toespraak van 1984 gericht aan de autoriteiten van
het land:
De economische wereldcrisis, die vandaag haar elfde jaar ingaat,
heeft enkele grondige veranderingen teweeg gebracht. De meest
pijnlijke gevolgen er van zijn de enorme verhoging van de werkloosheid
in de geïndustrialiseerde landen en een nog grotere ellende in
de ontwikkelingslanden.
Op 18 januari 1985, aan de autoriteiten van het land:
De verdraagzaamheid is een andere fundamentele kwaliteit van
een ware democratie. Ze omvat de eerbied voor de ander, ondanks
het verschil in filosofische, economische of sociale opvattingen,
vooral in ons land met zijn verschillende gemeenschappen. In dit
soort samenleving moeten de burgers zich veilig voelen en elke vorm
van geweld moet geweerd worden.
Koning Boudewijn woont enkele belangrijke
plechtigheden bij in het Regiment Para-Commando
Tijdens zijn bewind heeft Koning Boudewijn vaak zijn belangstelling
en zijn sympathie getoond voor het Regiment Para-
Commando.
De veelvuldige bezoeken aan de eenheden zijn er het duidelijkste
bewijs van.
Op 24 november 1954 gaat Koning Boudewijn naar het TrgC
Cdo waar hij wordt ontvangen door Luitenant-Kolonel G.Vivario
(commandant van het Regiment Para-Commando), Majoor F. Renard
(commandant van het 2 Commando), en Kapitein R. Meunier
commandant van de Kampcompagnie. De Koning woont commandodemonstraties
bij, laat zich de aanwezige officieren en onderofficieren
voorstellen, tekent het gulden boek van het 2 Commando en neemt
deel aan de lunch in de mess der officieren.
In zijn Kerstboodschap van 1985 zegt hij:
Het gezin is geen op zich terug getrokken cel. Het is volgens mij
iets heel anders. Het is een haard van verstandhouding en luisterbereidheid,
van onderlinge steun en solidariteit, van openheid en
tederheid.
In zijn toespraak van 21 juli 1988 zegt de Koning:
Eerst en vooral houden we er aan u te zeggen dat we u graag zien.
U weet dat we zelf geen kinderen hebben. We hebben lang nagedacht
over de zin van dit lijden. Langzamerhand hebben we begrepen dat,
door zelf geen kinderen te hebben, onze harten meer open stonden
om alle kinderen graag te zien, volstrekt allemaal.
Voor de eerste keer heeft de Koning zich positief uitgedrukt
over het federalisme, maar met het behoud van België als Staat:
Daarom moet de Staatshervorming de cohesie en de samenwerking
tussen de verschillende meer autonoom geworden entiteiten en het
centraal gezag verbeteren. Het gaat dus over een federalisme dat de
eenheid moet bevorderen, dat de solidariteit tussen de veschillende
componenten bewaart en die elke vorm van expliciete of verdoken
separatisme verwerpt.
De meerderheid van de Belgen wenst dat de eigenheid van de
Regio’s en de Gemeenschappen erkend wordt en zich kan ontplooien.
Maar ze wil ook verenigd leven in ons land, gericht op Europa en de
wereld, zonder tegenstrijdige maar eerder zich aanvullende belangen.
Ze beseffen dat federeren in feite verenigen betekent.
In zijn Kerstboodschap van 1991 herinnert de Vorst aan de
operatie die hij niet zo lang geleden heeft ondergaan:
Ik wil net besluiten zonder uit de grond van mijn hart het groot
aantal personen te danken die hun wensen hebben gestuurd na mijn
operatie en u zeggen dat ik, dank zij de operatie, die voor mij een
positieve levenservaring was, ik dit beter heb begrepen. Iedereen
beseft op een bepaald moment in zijn leven zijn grote kwetsbaarheid,
samen met de grootheid van de menselijke conditie. Dit brengt ons
in de realiteit. We onderscheiden dan beter wat essentieel en wat
voorbijgaand is in het leven. Onze kwetsbaarheid doet ons tevens
beseffen hoe fundamenteel we op elkaar gelijken en met dezelfde
eerbied moeten worden behandeld.
Dit versterkt ook mijn wil om te vechten tegen elke vorm van
uitsluiting en discriminatie.
In verschillende landen, waaronder het onze, steekt het racisme op
een onrustwekkende wijze de kop op. Er is geen compromis mogelijk
met een houding die de menselijke en fundamentele democratische
waarden miskent. We moeten ze bestrijden, samen met die situaties
die het extremisme en de onveiligheid in de grote steden bevorderen.
April 1960: de Koning overhandigt de standaard van het 4 e Commando
aan Lt-Kol V. Bruneau
Avril 1960, le Roi remet l’étendard du 4 Commando au Lt-Col
V. Bruneau
Op 8 maart 1958 woont de Koning op de place Saint-Aubain in
Namen de herdenking bij van de 15 e verjaardag van de oprichting,
in Engeland, van de 4 e Troop. Tijdens de plechtigheid overhandigt
de Koning de groene muts aan de 1 e Sergeant Th. Van Mol, aan
KRO Vandenbergh, aan KROO R Van de Rostijne en aan soldaten
Guevorsts, Harvengt en Van Schil. Veel anciens van Engeland worden
aan de Koning voorgesteld door Luitenant-Kolonel G. Danloy.
In mei 1955, tijdens zijn bezoek aan Congo schouwt de Koning
de Para-Commando’s van het 4 e Detachement.
Op 3 mei 1956 woont de Koning de inhuldiging bij van het
Gedenkteken der Parachutisten in de Home der Parachutisten, Kasteleinstraat
in Brussel.
Op 1 april 1960 overhandigt de Koning plechtig op het voorplein
van het Jubelpark te Brussel de standaard van het 4 e Commando aan
Majoor Bruneau, die voor de gelegenheid speciaal met een escorte
uit Kitona was gekomen.
14