Lou Bessihoun - Université de Provence

D’aquéu jour benesi lou tremount s’alumino
I coulour sang e or quouro lou jour fali,
Que retrai ta bandiero en sedo cremesino
Mesclado emé l’or di sèr enfestouli.
Gilbert Jouvaud, de Carpentras
*
Naïs
Uno grosso treno usclado de belugo d’or bat l’esquino de la pichouneto que sauto à
pèd-cauquet long dóu draioulet. I’a cinq an qu’es espelido Naïs, la chatouneto dis uei
negro-nue velouta coume flour-de-la-ternita. Sa caro es clafido de pigo rousso e dos
crouseto risouleto aluminon sa poulideta. De mounte l’an destraucado la couquelino?
Que, li saup calineja si gènt, si grand e la sequèlo d’ami à sa devoucioun. Tant lèu faguè
babau sus terro, tóuti n’en siguèron fòu. Entre que la regardavias espetavo dóu rire e
mandavo si pichot bras à l’endavans de vòsti ba. Gustino aflouravo si man moufleto e
coutigavo si petoun sèmpre descaus, cambo en l’èr.
Bèu tèms enfantouli tournara pas dous cop!
La coucourello a tres oustau pèr lou mens. De tout biais es au siéu d’en pertout que
sis atroubat van coutrìo ‘mé l’amista que lis enchusclo. Si pichot det furnon, desplegon,
chipoutejon de causo menudeto dins li pòchi de sa grand Delaïdo. N’an ges de valour
franc la sabour de la coumpliceta de longo toco tras li vièi e la ninèio. Un croustet de
pan dur coume uno bano qu’a peneca dins lou faudihas de la mameto es-ti pas la
meiouro di lipetarié? Es que Naïs niflo subre l’oulour assegurativo de la bravo femo que
ié vòu tant de bèn.
La pichoto rèsto d’ouro e d’ouro em’elo. S’envan ensèn faire d’erbo pèr li couniéu
vo rabaia lis iòu que la mameto passo caudet sus si parpello pèr l’apara dóu mau d’uei.
Sènso se n’avisa Delaïdo fargo pèr la chatouneto li maioun à deman, fin que sa vido à la
mouderno noun laisso s’escapa aquesto richesso descasiblo dóu passat dis umble. Emé
pepé Fonso n’es un autre engàmbi! Segur lou sant ome aurié miés capita em’un drole
que sauvèsse lou noum d’oustau. Alor… Naïs empasso li raconte de casso, de pesco e li
garrouio que bressèron soun aujòu. A la tèsto brusissènto di cop de fusiéu e di bacelado
di galapian. Tout acò bourroula en un pantai poulit tèis uno istòri siéuno, subre-bello,
secrèt perdurable d’un sang vièi à-n-un sang de nòu. E, quouro retrobo un chilet au fin
founs d’un tiradou, Naïs l’escound souto la couissiniero, e la nue sènt batre soun cor
metalin mai fort que se siguèsse vivènt.