BERRIA, 2010 - datu-basea16

6 berria 2010eko uztailaren 10a, larunbata
Harian › Iritzia
Larrepetit
Garazi Goia
Milaka pertsonak
txaloka hartu
genuen Zizek.
Pop izar
bihurtutako pop
filosofoa
bailitzan
, Hemeroteka
Probokazioak
ragana aldatu ahalko bazenu, zer ezabatu-
I ko zenuke? Nire jaiotza, tokatu dakizukeen
zorterik handiena ez jaiotzea da. / Zein da
egungo ezkerraren proposamena? Ezkerrak
ez dauka proposamen propiorik. / Nor edo zer
da zure bizitzako amodioa? Filosofia; askotan
pentsatzen dut errealitatea espekula dezagun
bakarrik existitzen dela. / Zein da zure
bizitzan gehien desengainatu zaituen gertaera?
Komunismoaren porrot katastrofikoa. /
Nola sentitzen duzu amodioa? Bizkarroi handi
bat bezala, plazer txiki guztiak suntsitzen
dituen egoera iraunkor bat bezala.
Slavoj Zizek filosofo eta idazleak emandako
erantzunak dira horiek.
Opera kontzertuetarako egokitua dagoen
gela batean tokatu zitzaion aste honetan hitzaldia
ematea, Londresko Literatura Jaialdiko
ekitaldietako batean. Bertan bildu ginen
milaka pertsonak txaloka hartu genuen Zizek.
Pop izar bihurtutako pop filosofoa bailitzan.
Filosofia erraza egiten duela aurpegiratu
diote batzuek, zinikoa dela esaten dute
besteek eta haren lanak asko kritikatu dituzte.
Baina modako ezkerreko pentsalaria
bihurtu da Zizek, eta jendetza izugarria biltzen
du nonahi doala ere.
Kapitalismoaren apokalipsia iristear dagoela
esanez hasi zuen bere hitzaldia. Eta ia bi
ordutan gai ugariz aritu zen: marxismoaz,
kristautasunaren krisi moralaz, Hegeli dion
errespetuaz, iraultza sozialaz, krisi ekonomikoaz,
etorkizunaz...Hain berezkoa duen elokuentzia
trebe eta probokatzailean beti.
Esango diguzu sekretu bat? «Egun batean
komunismoak irabaziko du» esan, eta gelatik
atera zen, txalo zaparradaren erdian, eta haren
sinadura lortzeko zain zituen jarraitzaileengana
abiatuz.
Normaltasun demokratikoaren eredu
Editoriala › Gara
Espainiarra ez den edozein kulturari, eta bereziki Kataluniako eta Euskal
Herriko berezko kulturei, sortzetiko errespetu falta ikaragarria erakusten
die Estatu espainolak. Errespetu falta horrek eraginda, egun inoiz baino
agerikoagoa den krisi estrukturala bizitzen ari da. Hori dela eta, inbidia handiarekin
jarraitzen dugu Europan bertan, Belgikan, alde bateko eta besteko
agintari politikoek nola erantzuten dioten antzeko ezaugarriak dituen egoera
bati. Bertan, N-VA alderdia gobernua osatzeko negoziazioetan murgilduta
dago. Flandiarren programa independentista agerikoa da, eta hauteskunde
kanpainan publikoki defendatu dute; areago, hori dela-eta irabazi
dituzte hauteskundeak. N-VAk ez du independentziaren aldeko hautuan
atzera egingo, baina gainontzeko alderdiekin, batik bat waloniarrekin, hitz
egiten ari da bide horretan aurrera nola egin negoziatzeko.
Bizi duen egoera ikusita, Belgika ezin da, noski, normaltasun politikoaren
eredu gisa aurkeztu. Estatu artifiziala da Belgika, eta oraingo egoera arazo
estruktural horren endekapenaren ondorioa besterik ez da. Baina, aldi berean,
arazo politiko sakon baten aurrean, Belgikan normaltasun demokratikoak
politikagintzaren ardatz izaten jarraitzen duela nabarmendu behar
da. Salbuespenak salbuespen, bertako eztabaida publikoan ez dago Armadaren
mehatxurik, ez dago azpijoko juridikorik, ez dago ezberdina denaren
aurkako mesprezu publikorik, eta, garrantzitsuagoa dena, ez dago desberdina
den horren ukazio sistematikorik. Edo ez, behintzat, Europako beste
hainbat lekutan bezain gogor.
Beste ezer baino lehen, gatazka politikoei aurre egiteko elkarrizketaren
eta negoziazioaren garrantzia agerian geratzen ari da Belgikan. Politika demokratiko
baten elementu nagusi dira elkarrizketa eta negoziazioa, baina,
sarri, sarriegi, azken aukera gisa soilik ulertzen dira. Belgikan aukeratutako
bideak, zailtasunak ukatu gabe, egonkortasuna bermatzen du. Eta Belgika
Europako erdigune politikoa den heinean, egonkortasuna ezinbesteko baldintza
da flandiarrek beren helburua erdiets dezaten.
u Zuzendariari
BERRIAk irakurleen eskutitzak plazaratzen ditu. Ez dute 2.500 karaktere —espazioak barne— baino luzeago izan
behar, eta BERRIAk mozteko eskubidea du. Helbide honetara bidali behar dira, izen-abizenak eta herria adierazita:
Berria, Martin Ugalde Kultur Parkea, 20140 Andoain. Eskutitzak Internet bidez bidaltzeko: iritzia@berria.info.
Euskara ikasten, Bartzelonan
Dagoeneko ezin da Bartzelonan euskara
ondo ikasi. Bartzelonako Drassanes-eko Hizkuntza
Eskolak —euskara ikasteko leku ofizial
bakarra hemen— 4. maila kenduko du
hurrengo ikasturtean.
Kezka omen dute piramidearekin: hizkuntza
bat ikasten hasten dutenen eta bukatzen
dutenen arteko zenbaki erlazioarekin. Urte
bat itxarotea proposatzen digute, berriro hasi
ahal izateko.
Irtenbide hobeago bat eskatzen dugulako
harritzen da eskola; oso zaila da maila mantentzea
inguruan euskaraz aritzeko ala aurreratzeko
ez dagoenean aukera handirik.
Okerrenera jota ere, 500 kilometro egin behar
dugu beste eskola batera joateko, baina
ez da bideragarria; beste alternatibarik ez
daukagu.
Taldean %90ek gainditu dugu maila, ia
beti denok hartu ditugu eskolak, oso motibatuta
gaude (Bartzelonan euskara ikasteko
motibazioa behar delako), eta ia edozein
gauzatarako prest egongo ginateke 4. maila
egin ahal izateko. Baina, berriz ere, herri honetan
ikasleak galtzen dira, hezkuntza on baten
kontrako erabakiak direla-eta, eta hizkuntza
aniztasuna ere galtzaile irteten da,
gero eta gutxiago errespetatzen baita.
Tamalgarria da.
Oriol Conesa Pujadas eta hamar ikaskide
gehiago. Bartzelona.
Loreontzitik ‘Laurontzi’-ra
Duela hemezortzi urte, gurasoek ernaldu zituzten
haziak baino ez ginen. Hazi txiki eta
ahulak, ezjakinak baina etorkizun zabalekoak.
Jada zuhaitz sendo eta garaiak bihurtu diren
haziak.
Eguzki izpiak ikusi berri genituen gurasoak
lehenengoz agurtu eta betiko lorontzitik
«laurontzira» aldatu gintuztenean. Ezagutu
berri genuen mundua asko handitu zen, eta
gure arteko loturak garatu genituen, gaur
egun ere zaindu eta mantentzen ditugun loturak.
Esne beroaz ongarritu genuen gure jakintzaren
sustraiak elikatzen zituen lurra,
sendo hazteko oinarria finkatuz.
Hiru urte luze pasatu ostean, lehenengoz
aldatu gintuzten leiho eguzkitsuago batera.
Gure ideiak ureztatzen zituen maisua ere aldatu
egin zen. Lehenengo istorio miresgarriak
bizi genituen, gorabehera liluragarriak.
Irudimen horrek hazten lagundu zigun, enborra
sendotzen, argiarengana hurbiltzen.
Zuhaitz nagusiak izatera jolastu ginen, konturatu
gabe sobera izango genuela denbora
nagusiak izateko. Gazte izateko astia, ordea,
labur egin zitzaigun geroago.
Loratzeko garaia heldu zitzaigun azkenean,
eta bihurrikerien garaia ere. Lau urte be-
T www.berria.info
Ezkortasunez
Politika egiteko ohitura eta bizio txarrak hartuak
ditugu aspalditik. Esan beharra dago,
bestalde, ETA hor egoteak eta, are gehiago,
ETAk eraman duen eiteak honetan ere ikusteko
handia duela.
Gauzak ez dira berehalakoan bere onera
itzuliko, gure etorkizuna erabakitzeko bidea
har izan genituen maltzurkeria eta heldutasuna
bereizteko. Baina, horrekin bat, bizitza
bideratzen hasi ginen, poliki. Batzuek haien
hostoak usteldu zituzten hemengo eguzki izpietan,
beste batzuek atzean utzi behar izan
genituen, baina lorerik koloretsu eta politenak
garatzen ere ikusi genituen.
Azkenik, bi urte pasatu ditugu guretzat
handiegia den baso horretara birlandatzeko
prestatzen, gure kabuz bizitzen ikasten, heldutasuna
dastatzen. Gaur, agurtzeko eguna
heldu zaigu, «laurontziari» agur esateko
eguna, eta gure sustraiak beste lur batzuetara
moldatzeko garaia hasten da.
Eguzkia ukitu arte hazi zaitezten opa dizuet
guztioi! Eskerrik asko, batera bizi ditugun
hamabost urte izugarri hauengatik! Mila
esker!
Aitziber Igartua. Bilbo.
Gasteizko mendiak oihu bizian:
arren, lanak eten!
Arabako Mendizale Federazioan eta, oro har,
Arabako gizartean, harrituta eta suminduta
kasu egiten ari gara Gasteizko mendietako
bihotzean ingurumenerako ondorio larriak
sortuko dituen lanak. Hain zuzen, Zaballako
espetxetzarraren lanak.
Ez dugu ulertzen zergatik Auzitegi Gorenak
— Eusko Jaurlaritzak eta Arabako Foru Aldundiak
hala eskatuta— ez zituen lanak behinbehinean
eten 2009ko apirilean. Are gutxiago,
jakinda auziaren titularra zela etenaren
alde bozkatu zuen magistratu bakarra .
Ezetz bozkatu zuten gainontzeko magistratuek
ez zuten beren erabakia argudiatu
beharrik izan; beren bozaren noranzkoa aldatzeko,
Zaballatik buelta bat eman besterik
ez zuten.
Onartu behar da dagoeneko kalte handia
egina dagoela.Hala eta guztiz ere,egindako
kaltea larriagotu ez dadin,Auzitegi Gorenak
Arabako Foru Aldundiak 2009ko otsailean
aurkeztutako helegitearen alde ebazten badu,
azkar geldituko dira kartzela eraikitzeko lanak.
Eta zergatik diogu Auzitegi Gorenak helegitearen
aldeko iritzia eman beharko lukeela
ingurumenarekiko sarraski hau saihesteko?
Bidezkoena izango litzatekeelako, besterik
ez.
Ezin dugulako onartu guk, gizaki arruntok,
beste aukerarik gabe legediak bete behar
izatea, baina gure erakundeek lasterbideak
bilatzea araudia eta legeria bera sistematikoki
ez betetzeko.
Ez al gara, akaso, pertsona eta erakunde,
legediaren aurrean pareko? Baiezta dezagun;
bestela, ez dugu inoiz argi eta garbi jakingo
benetako demokrazian bizi garen, ala
demokratikoki bozkatutako diktaduran.
Juan Felipe Seemann. Arabako Mendizale Federazioko
Ingurumen Batzordeko kidea.
luzea izango da, luze joanen baita dena, oso
luze.
Eta ez, preseski, etsaiaren jukutriengatik,
nahiz eta horiek ere kontuan hartu behar diren,
baizik eta gure ezintasunarengatik; alde
batetik, eta bestetik, gure arteko zintzotasun
faltagatik.
Jon.