13.06.2013 Views

Archive ouverte UNIGE

Archive ouverte UNIGE

Archive ouverte UNIGE

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

199 EPISTOLAE 1991—1992 200<br />

ad rupem unde erant excisi respicere iubebat, ita<br />

«ödem nunc quoque perMosen nos revooans, quam<br />

perversum sit multitudine ecclesiam metiri, ac si<br />

in turba consisteret eius dignitas, admonet. Si<br />

>quando minus floreat passim religio quam optandum<br />

sit, dissipetur piorum corpus statusque eccleBiae bene<br />

compositus pessum eat, non modo labascunt nobis<br />

-8ed penitu8 diffluunt animi. Atqui dum in hac<br />

Mosis historia ecclesiae structura ex ruinis, collectio<br />

ex laceris frustis ac vastitate ostenditur,, merito tale<br />

gratiae Dei specimen in bonam fiduciam erigere nos<br />

debet. Quando autem tanta est humani ingenii ad<br />

fingendos alienos cultus propensio, ne dicam lasciyia,<br />

nihil nobis utilius quam regulam pure riteque colendi<br />

Dei a Sanctis patriarcbis petere, quorum pietatem<br />

hac praecipue nota désignât Moses, quod ex<br />

solo Dei verbo pependerint. Quamlibet enim longum<br />

in externis caeremoniis sit discrimen, quod<br />

tarnen inflexibile semper Tigere debet utrisque est<br />

commune, ut religio ad solum Dei arbitrium nutumque<br />

formetur.<br />

Nee me latet quanto uberior nie materia suppetat,<br />

et quantum infra eorum quae breviter attigi<br />

dignitatem subsidat mea oratio. Sed quia opportunis<br />

locis alibi singula a me, quanquam non quo<br />

par erat splendore et ornatu, plenius tarnen et copiosius<br />

tractate sunt, nunc mihi satis fuit breviter<br />

commonefacere pios lectores quantum operae pretium<br />

facturi sint si veteris ecclesiae exemplar, quale a<br />

Mose expressum est, ad suos usus prudenter aptare<br />

discant. Et certe ideo nos Sanctis patriarcbis in<br />

spem eiusdem haereditatis Deus adiunxit, ut superata<br />

quae nos separat temporum distantia mutuo<br />

fidei et patientiae consensu eadem certamina obeamus.<br />

Quo maiore odio digni sunt turbulenti quidam<br />

homines qui nescio quo furiosi zeli Oestro perciti<br />

ecclesiam nostrae aetatis plus satis dissipatam assidue<br />

discerpere conantur. Non loquor de professis<br />

hostibus qui aperta vi ad perdendum quidquid est<br />

piorum funditusque delendam eorum memoriam<br />

incumbunt: sed de morosis quibusdam evangelii<br />

professoribus, qui non modo fovendis dissidiis novam<br />

vsubinde materiam suppeditant, sed pacem quam pii<br />

»doctique homines libenter colerent sua inquietu-<br />

•dine perturbant. Certe haec ratio, me inter alias<br />

ad hunc meum laborem vestrae Celsitudini dicandum<br />

impulit, ut inter ecclesias longis regionum<br />

-spatiis dissitas magis magisque coalescat sancta et<br />

fraterna consensio. 3 ) Nam ut ad mutuae communicationis<br />

officia tardi simus ac segnes, deformis<br />

3) Et sane hac dedicatione Noster clare ostendtt, quantum<br />

in se fuerit, nihil obstare quominus concordia et paie inter<br />

utramque ecclesiam obtineret. At utinam tacere didicisset<br />

dum alii eandem turbare latrando pergebant.<br />

tarnen ehristiani orbis vastitas vel invitos cogit ad<br />

piae unitatis studium. Videmus ut inter papistas,<br />

quamvis capitalia inter se aliis in rebus certamina<br />

exerceant, maneat tarnen scelerata contra evangelium<br />

conspiratio. Quam exiguus sit eorum numerus qui<br />

sinceram Christi doctrinam tenent, si cum ingentibus<br />

conferatur illorum copiis, dicere nihil attinet.<br />

Interea emergunt quasi e sinu nostro audaculi scriptores,<br />

qui non solum errorum nebulis sanae doctrinae<br />

lucem obscurant vel pravis deliriis simplices<br />

démentant ac minus exercitatos, sed profana dubitandi<br />

licentia totam religionem sibi convellere permitting.<br />

Nam quasi putidis suis ironiis et cavillis<br />

genuinos Socratis discipulos se probent, nullum illis<br />

magis plausibile est axioma quam fidem esse liberam,<br />

ut liceat quavis de re ambigendo scripturam instar<br />

nasi cerei (ut loquuntur) flexibilem reddere. Itaque<br />

hoc proficient tandem, qui illecebris novae huius<br />

academiae capti nunc dubiis speculationibus indulgent,<br />

ut semper discendo nunquam ad scientiam<br />

perveniant veritatis.<br />

Quotquot autem machinis nos oppugnat Satan,<br />

totidem acerrimos ad quaerendam coniunctionem<br />

stimulos nobis esse oonvenit. Atque haec, ut spero,<br />

nécessitas probando huic meo officio abunde vobis<br />

sufficeret, nisi quod potius pro summa vestra humanitate<br />

suapte sponte gratum fore ac iucundum<br />

confido. Certe quum hunc commentarium scribere<br />

aggressus sum, norunt multi idonei testes mihi<br />

fuisse in animo eum patris vestri excellentissimi<br />

Principis nomini inscribere, si eo superstite diutius<br />

frui nobis datum foret. Nunc vero, dum post eius<br />

mortem ad eius filios et haeredes me converto, eiusdem<br />

memoriae dicare videor: sicuti et nunc recentem<br />

adhuc celebrari et deinde ad posteros transmitti<br />

non modo aequum est quia sic meretur ipsa, sed<br />

etiam ad commune exemplum non parum utile.<br />

Magnum est in nobilis summique ordinis principe<br />

cognitas fuisse virtutes, quae intégra eius florenteque<br />

fortuna non solum dignae essent eo loco sed<br />

etiam illam amplissimam dignitatem et tarn excelsum<br />

honoris gradum ornarent. Sed quae post acceptam<br />

belli cladem in eius pectore vere heroico<br />

incredibilis enituit constantia tantam in admirationem<br />

erexit omnium mentes, ut plus accreverit<br />

veris eius laudibus quam fuerit ex opibus diminutum.<br />

Itaque non dubito quin ista unius hominis<br />

infracta magnitudo, in tristi quae deinde sequuta<br />

est hodieque durât ecclesiae concussione, multa piorum<br />

millia sustinuerit.<br />

Quod si omnibus ad imitationem propositus<br />

fuit, eo vos acrius magisque strenue, generosi Principes,<br />

ut vos ad domesticum exemplar formetis eniti<br />

convenu. Nee vero dubito certatim vobis tribus<br />

commune hoc sine invidia esse studium. Quo magis<br />

etiam consentaneum putavi mea epistola copu-

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!