Pharsalia - documentacatholicaomnia.eu

quas aliae clades: illic per fata uirorum,per populos hic Roma perit; quod militis illic,mors hic gentis erat: sanguis ibi fluxit Achaeus, 635Ponticus, Assyrius; cunctos haerere cruoresRomanus campisque uetat consistere torrens.maius ab hac acie quam quod sua saecula ferrentuolnus habent populi; plus est quam uita salusquequod perit: in totum mundi prosternimur aeuum. 640uincitur his gladiis omnis quae seruiet aetas.proxima quid suboles aut quid meruere nepotesin regnum nasci? pauide num gessimus armateximus aut iugulos? alieni poena timorisin nostra ceruice sedet. post proelia natis 645si dominum, Fortuna, dabas, et bella dedisses.iam Magnus transisse deos Romanaque fatasenserat infelix, tota uix clade coactusfortunam damnare suam. stetit aggere campi,eminus unde omnis sparsas per Thessala rura 650aspiceret clades, quae bello obstante latebant.tot telis sua fata peti, tot corpora fusaac se tam multo pereuntem sanguine uidit.nec, sicut mos est miseris, trahere omnia secummersa iuuat gentesque suae miscere ruinae: 655ut Latiae post se uiuat pars maxima turbae,sustinuit dignos etiamnunc credere uotiscaelicolas, uouitque, sui solacia casus.'parcite,' ait 'superi, cunctas prosternere gentes.stante potest mundo Romaque superstite Magnus 660esse miser. si plura iuuant mea uolnera, coniunxest mihi, sunt nati: dedimus tot pignora fatis.ciuiline parum est bello, si meque meosqueobruit? exiguae clades sumus orbe remoto?omnia quid laceras? quid perdere cuncta laboras? 665iam nihil est, Fortuna, meum.'sic fatur et armasignaque et adflictas omni iam parte cateruascircumit et reuocat matura in fata ruentisseque negat tanti. nec derat robur in ensesire duci iuguloque pati uel pectore letum. 670sed timuit, strato miles ne corpore Magninon fugeret, supraque ducem procumberet orbis;Caesaris aut oculis uoluit subducere mortem.nequiquam, infelix: socero spectare uolentipraestandum est ubicumque caput. sed tu quoque, coniunx, 675causa fugae uoltusque tui fatisque negatumparte apsente mori. tum Magnum concitus auferta bello sonipes non tergo tela pauentemingentisque animos extrema in fata ferentem.non gemitus, non fletus erat, saluaque uerendus 680maiestate dolor, qualem te, Magne, decebat