Pharsalia - documentacatholicaomnia.eu

debebis manibusque inopem duxisse senectam. 535ane cessa praebere deo tua fata uolentiangustos opibus subitis inplere penates.'sic fatur, quamquam plebeio tectus amictu,indocilis priuata loqui. tum pauper Amyclas'mul ta quidem prohibent nocturno credere ponto. 540nam sol non rutilas deduxit in aequora nubesconcordesque tulit radios: Noton altera Phoebi,altera pars Borean diducta luce uocabat.orbe quoque exhaustus medio languensque recessitspectantis oculos infirmo lumine passus. 545lunaque non gracili surrexit lucida cornuaut orbis medii puros exesa recessus,nec duxit recto tenuata cacumina cornu,uentorumque notam rubuit; tum lurida pallensora tulit uoltu sub nubem tristis ituro. 550sed mihi nec motus nemorum nec litoris ictusnec placet incertus qui prouocat aequora delphin,aut siccum quod mergus amat, quodque ausa uolareardea sublimis pinnae confisa natanti,quodque caput spargens undis, uelut occupet imbrem, 555instabili gressu metitur litora cornix.sed, si magnarum poscunt discrimina rerum,haud dubitem praebere manus: uel litora tangamiussa, uel hoc potius pelagus flatusque negabunt.'haec fatur, soluensque ratem dat carbasa uentis; 560ad quorum motus non solum lapsa per altumaera dispersos traxere cadentia sulcossidera, sed summis etiam quae fixa tenenturastra polis sunt uisa quati. niger inficit horrorterga maris, longo per multa uolumina tractu 565aestuat unda minax, flatusque incerta futuriturbida testantur conceptos aequora uentos.tum rector trepidae fatur ratis 'aspice saeuumquanta paret pelagus: Zephyros intendat an Austrosincertum est; puppem dubius ferit undique pontus. 570nubibus et caelo Notus est; si murmura ponticonsulimus, Cori ueniet mare. gurgite tantonec ratis Hesperias tanget nec naufragus oras:desperare uiam et uetitos conuertere cursussola salus. liceat uexata litora puppe 575prendere, ne longe nimium sit proxima tellus.'fisus cuncta sibi cessura pericula Caesar'sperne minas' inquit'pelagi uentoque furentitrade sinum. Italiam si caelo auctore recusasme pete. sola tibi causa est haec iusta timoris, 580uectorem non nosse tuum, quem numina numquamdestituunt, de quo male tunc fortuna meretur