INKLUSIEWE ONDERWYS: 'N BESTUURSPERSPEKTIEF

Hoofstuk 1: Inleidende perspektiewe
1.1 Inleiding
1
Hoofstuk 1
1 Inklusiewe onderwys vanuit ’n
bestuursperspektief: Oriëntering
In Junie 1994 het afgevaardigdes van 92 lande in Salamanca, Spanje, byeengekom vir
die World Conference on Special Needs Education. Die kongres het onder andere ’n
sogenaamde Framework for Action aanvaar met die grondbeginsel dat algemene skole
alle kinders, ongeag hulle fisiese, intellektuele, sosiale, emosionele, linguistiese of ander
stand, behoort te akkommodeer. Tydens die kongres is ’n beroep op alle regerings
gedoen om ’n hoë beleids- en begrotingsprioriteit daara an te verleen sodat
onderwysdienste sodanig kan verbeter dat alle kinders, ongeag hoe hulle verskil of
watter struikelblokke hulle daarvan weerhou om te leer, ingesluit word (UNESCO 1994:
ix). Die term wat aan hierdie tipe onderwysstelsel toegeken is, is inklusiewe onderwys.
Met die aanvaarding van Die Grondwet (RSA 1996a) is die grondslag gelê vir ’n
demokratiese stelsel in Suid -Afrika, wat op vryheid, gelykheid en menswaardigheid
geskoei is. Die reg tot basiese onderwys is een van die regte wat in Artikel 29 van die
Handves van Menseregte vervat is (RSA 1996a: Hoofstuk 2). Voorts word die beginsel
van gelykheid en bepaalde optrede om gelykheid te bekom in Artikel 9 van dié wet
beskryf. Hierdie klousules is van besondere belang omdat dit alle leerders ongeag
struikelblokke of versperrings wat hul leer strem, beskerm (RSA 2001: 11).
Die versperrings waarna verwys word, is faktore wat persone verhinder om vordering te
maak. Sogenaamde barriers to learning is dus hindernisse of versperrings wat ’n
persoon weerhou of strem om te leer en verwys gevolglik na dít wat kinders verhinder
om hulle volle potensiaal te bereik. Verskillende leerders ervaar verskillende
leerversperrings, maar hierdie versperrings kan in twee kategorieë verdeel word , naamlik
versperrings binne die stelsel en versperrings binne die leerder self (RSA 2001: 7).