Heden Mosselen, morgen gij - Hans Vervoort

John en ik zuchtten. Schmidt wuifde John van de lamp weg,
hield het papier in het schijnsel en begon te lezen.
We zaten allen te wachten, de boekhouder incluis. Henk zag er
tevreden uit. Na 2 pagina's was Schmidt al uitgelezen. Hij nam
de rest in ijltempo door, pauzeerde nog even bij het slot en
sloeg het geheel toen dicht. Hij gaf het niet terug.
`Dus jullie willen VandenAcker weg en een inkrimping van het
personeel', zei hij.
`Ja', antwoordden John en ik.
`En dan een driemanschap met John als contactman, Henk als
hoofd onderzoek en Michel als algemeen manager?'
`Ja', zeiden wij.
`Dat is geen verrassing voor mij', zei Schmidt, `maar wat moet
ik dan met VandenAcker, Michel?'
`Yes, that's a problem', gaf ik toe.
`Arnold is een heel ervaren marktonderzoeker. What's more, hij
wordt ook door anderen als een heel ervaren marktonderzoeker
beschouwd.'
`Maar het bedrijf maakt verlies', zei ik.
`Ja', vulde John aan, `hij is een goed marktonderzoeker, maar
geen manager.'
`Heb je je formulieren bij je?' vroeg ik Henk.
Hij deed een greep in zijn tas en bracht een klapper tevoorschijn.
`Hier zijn de formulieren die VandenAcker het laatste jaar
heeft gemaakt', zei hij terwijl hij het pakket aan Schmidt gaf,
`U ziet dat hij elke maand de organisatie verandert.'
`Verkopen is er niet bij', zei ik, `hij blijft maar op kantoor en
maakt het ene formulier na het andere.'
`Ja, ja', zei Schmidt, `ik wil er nu even over nadenken. Gaan
jullie naar de bar beneden, dan kom ik over een half uur.'
We stapten de deur uit, gingen zwijgend de lift binnen, lieten
ons geruisloos naar beneden spoeden en kwamen daar terecht
in een English pub met Europese openingsuren.
`Twee pils en een tonic', zei ik tegen de barman. Ik had de
pest in. Ga maar even naar de bar beneden, dan kom ik over
een half uur. Wat een beledigingen moet een mens eigenlijk
ondergaan om rijk te worden.
`Wat denk je?' vroeg ik John. Hij zag er bezorgd uit. Hij had
een stevig postuur, je kon er nog zo hard tegenaan lopen, maar
omvallen zou hij niet. Boven dat forse lijf een vierkant maar
vriendelijk blozend hoofd met zachte wangen en een
belangstellende blik. John was dé man voor moeilijke
groepsdiscussies, huisvrouwen op hun gemak stellen en ze
vragen welke plaats Drietex nu eigenlijk in hun wereldbeeld
innam. Daar schreef hij dan zorgvuldig geformuleerde en
begrijpelijke teksten over, met twee dikke vingers op de
schrijfmachine. Betrouwbaarheid en meegevoel, dat was John.