Rondom bestand van 2005 22-1 dd 7-12-10 - Zoeken Beheer

len en zich ook 's morgens waste. Vanuit die
bijkeuken rechtdoor kwam je op de deel met
aan de linkerkant plaats voor een rij koeien en
rechts was o.a. een klein kamertje, dat ik het
mijne mocht noemen. Boven de deel was een
soort vide, met de slaapkamers van de dochters
Weerts, die via een vurenhouten trap bereikt
werd. Weerts en zijn vrouw hadden geen
zonen, maar negen dochters van wie er een
aantal al getrouwd en niet meer thuis was.
Vanuit de bijkeuken rechtsaf kwam je in een
grote keuken, tevens woonkamer. Je aandacht
werd onmiddellijk getrokken door het zien en
ruiken van de zijden spek en rookworsten die
vlak achter de deur aan het plafond hingen.
Spek en worsten waren afkomstig van het eigen
varken dat in het najaar in het "bak-huus" door
een ingehuurde slager werd geslacht; een
groots evenement en een welkome
onderbreking van de routine. Wederom
rechtdoor was een trapje met drie treetjes
omhoog die naar de opkamer voerde. Onder de
opkamer bevond zich de kelder, die bereikt kon
worden door het trappetje om te klappen. In die
kelder bewaarde moeder Weerts haar
levensmiddelen voor dagelijks gebruik, zoals
aardappels, appels uit de eigen hof en veel
weckflessen met vlees van het varken, zelf verbouwde
groente en jam.
Kloosterhaar 2
Naast de deur naar de opkamer hing de telefoon,
die niet onbesproken mag blijven. Het
was een houten kastje met een slinger eraan.
De bovenkant helde schuin naar beneden, als
een kleine lessenaar en daar lag een notitieblokje
op met een potlood. Die slinger zat aan
de rechterzijkant en leek op de slinger van een
ander houten kastje, waar moeder Weerts de
koffie mee maalde. Ze hield die koffiemaler
tussen haar knieën en de gemalen koffie kwam
in een klein laadje van het kastje terecht. Terug
naar de slinger van de telefoon. Als je er aan
draaide begon er een belletje te rinkelen in de
"centrale" achter een winkeltje in Kloosterhaar;
5 km verderop. De centrale bestond uit 10
stekkers voor de 10 aangesloten telefoons in de
regio. Het telefoonnummer van Weerts was 2.
Het gebruikmaken van de tele-
foon was het prerogatief van Weerts zelf. Buren
mochten bij hem telefoneren als hij thuis was.
Weerts draaide aan zijn slingertje, het belletje
rinkelde in de Centrale. Daar antwoordde men
met "Hier Kloosterhaar" en Weerts zei dan:
"Hier Kloosterhaar 2, kunt u mij verbinden met
... enz". Ik kwam uit Almelo en mijn ouders
beschikten niet eens over een telefoon, maar het
Kloosterhaarse systeem kwam toch wel erg
primitief over. De telefoondraden liepen vanaf
de boerderij via palen langs de weg naar
Kloosterhaar. Aangezien Weerts de enige was
in de wijde omtrek die over een telefoon
beschikte, had men waarschijnlijk speciaal voor
hem al die palen moeten plaatsen. De telefoon
werd weinig gebruikt; men kon er de later
gefusilleerde dokter Post en veldwachter de
Jong in Bergentheim mee bereiken, en de
veearts in Hardenberg. Per telefoon werden er
afspraken voor de diensten van de stier in de
potstal mee gemaakt. Dat moest kennelijk snel
want de koeien waren maar een korte periode
ontvankelijk.
De telefoon zoals die in de keuken van de boerderij
hing. Deze foto is afkomstig van de website
van het "Dutch On Line Telephone
Museum ".