Rondom bestand van 2005 22-1 dd 7-12-10 - Zoeken Beheer

Tegenwoordig is er gien sprake meer van een
vri-je dag. 't Is een gewone warkdag. Meestal
worden die dag ok benut um de moestuun ('n
hof) te spitten en spinazie te zeien. Dat spitten
gung heel vakkundig. Noadat de tuun bemest
was, worden er in de lengte een vore espit en
doar mos de mest in verwarkt worden. Dat
heetten inbleuten. Een bovenste loage
ofspitten was ofbleuten. (bleu-te=kaft) . Soms
kon de kalle nog in de grond zitten (loagie
vorst) en as er nog sni-j lag, moch dat er niet
onder espit worden, want dat deud ofbreuk an
de kiemkracht van 't zoad.
Poastied
Weken veur poasen worden er deur de jeugd
al drok esleept met takken veur 't poasvuur dat
op de oamd van poasenmaandag mos
braanden. Met palmpoasen kregen de kinder
een palmbos. Die palmpoasenstok was versierd
met gekleurd crèpe papier en slingers
van angeregen eigies en rozienties.
Broodhaanties en een sinaasappel maakten de
stok compleet. Ze gungen dan in optocht deur
de buurte en zungen: haantie op een stokkie,
rood rood rokkie, geef mien haantie een stukkie
brood aanders giet mien haantie dood.
Met poasen at men zich zat in eier en de kinder
kregen bovendien een nettie met gevarfde
eier um te kuuln. As het lekker warm veurjoarsweer
was zeurden de kinder um "blote
mouwen en korte piepen." Op palmzundag of
eerste poasdag worden d'r in de karken ni-je
lidmaten an eneumen. Veul jonge mensen (soms
wel tachtig teglieke) deden zo ongeveer tussen
heur 18e en 22e joar, beliedenis van 't geleuf.
Dat waren feestelijke diensten. Uterlijk was 't
een complete modeshow want elk was op zien
poasbest gekleed. Toen de Saksische
klederdracht nog in zwang was, dreugen de
"jongedochters" bi-j die gelegenheid de witte
musse. Later worden d'r hoeden edragen, .
Törf stekken
Mensen die gien eigen vennegrond hadden,
huurden een stukkie grond. Zodra de vorst uut
de grond was begunnen ze met törf te stekken.
Hardnbargers huurden meestal in 't
Hardnbargerveld. 't Was zwoar wark, dat turfgraven.
Veurda'j alles an de rimme hadden,
waren d'r heel wat zweetdruppels evallen. Noa
een lange dag keken de gravers verlangend in de
richting van Hardnbarg of ze de toren ok zagen,
"'n Arnbarg, doarmuttopaan", zeden ze dan.
Schoonmaak
't Veurjoar ko'j roeken, veural an de koemest
want de boeren begunnen direct noa de winter
23