Bijlage van het beleidsplan - Vormingplus Antwerpen

32
cultureel volwassenenwerk’. De sector wordt er omschreven als ‘een onderdeel van het beleidsveld sociaalcultureel
werk’. De erkenning houdt in dat we gesubsidieerd worden door de gemeenschap. Het is in het licht
daarvan en van ons beroep ‘sociaal-cultureel werker’ (die een begeleider, vormer en agogisch dienstverlener is),
dat we beleid voeren.
SOCIAAL KAPITAAL
sociaal kapitaal heeft betrekking op de hulpmiddelen die in een gemeenschap aanwezig zijn om de gezins- en
sociale organisatie vorm te geven en die hun voedingsbodem vinden in acties, zoals gemeenschapsactiviteiten,
sociale steun en participatie. elementen van sociaal kapitaal zijn de kwaliteit van sociale relaties, groepslidmaatschap,
formele en informele netwerken, gedeelde normen, vertrouwen, wederkerigheid en inzet voor de
gemeenschap. welke elementen in welke mate deel uitmaken van het sociaal kapitaal hangt af van de gehanteerde
benaderingen. Het begrip werd onder andere door Coleman geïntroduceerd en gebruikt, maar het is
vooral Putnam die ervoor zorgde dat het vanaf 2000 wereldwijd doordrong in hedendaags sociaal en sociaalcultureel
werk.
Coleman, J.S. (1990), Foundations of social theory. Cambridge, MA: Belknap Press.
Putnam, R. (1993), Making democracy work. Civic traditions in modern Italy. Princeton: Princeton University Press.
SOCIAAL LEREN
sociaal leren is een manier om mensen actief te verbinden met ingrijpende veranderingsprocessen. In essentie
gaat het om het bij mekaar brengen van mensen en groepen met verschillende achtergronden. Het geheel van
perspectieven, kennis en ervaringen dat hierbij ontstaat, is nodig om te komen tot een creatieve zoektocht naar
antwoorden op vragen waar geen pasklare oplossingen beschikbaar zijn.
‘De akoestiek van sociaal leren’, N. van der Hoeven, A. Wals, H. Blanken, essayreeks ‘Duurzame ontwikkelingen’, programma
Leren voor Duurzame Ontwikkeling, 2004-2007, Utrecht
STEDELIjKHEID
“De steden kunnen de knooppunten zijn van maatschappelijke, economische, culturele en sociale vernieuwing.
Zij verbinden het lokale met het mondiale en de manier waarop stedelijk leven vorm krijgt, is bepalend voor
de manier waarop het kleurrijke Vlaanderen moderne maatschappelijke problemen aanpakt (...) De stad heeft
altijd al een belangrijke rol gespeeld in de culturele, artistieke, intellectuele, maatschappelijke en politieke vernieuwing.
De veelheid en de diversiteit van menselijke activiteiten zorgen voor inspiratie en creatie (...) stedelijkheid
is een kwaliteit. Ze omschrijft de kenmerken van het samenleven in steden en maakt van het versterken
van die kenmerken het doel van het beleid: densiteit, diversiteit en democratie. Dat leidt tot duurzame ontwikkeling.”
Witboek Stedenbeleid ‘De eeuw van de stad. Over stadsrepublieken en rastersteden’. F. De Rynck (hoofdredactie), L. Boudry,
P. Cabus, Eric Corijn, Christian Kesteloot en André Loeckx, Uitgave van Project Stedenbeleid, Administratie Binnenlandse
Aangelegenheden, Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap, 2003.
SySTEEMWERELD VERSUS LEEfWERELD
De systeemwereld is alles wat mensen ontwikkeld hebben aan instellingen en structuren op gebieden als economie,
politiek, onderwijs, wetenschap, overheid, gezondheidszorg, verzorgingsstaat, rechtspraak, De leefwereld
is het privédomein, waarin de mensen met elkaar omgaan buiten de systemen.
Kunneman H., 1998, Postmoderne moraliteit.
TRANSITIE
“een transitie is een structurele maatschappelijke verandering die het resultaat is van op elkaar inwerkende
ontwikkelingen op het gebied van economie, cultuur, technologie, instituties en milieu. transities zijn traagwerkende
veranderingen die zowel harde vernieuwingen (bv. technologie) als zachte vernieuwingen (bv. beleid)
vergen. een transitie bestaat uit één of meerdere systeeminnovaties die op hun beurt voortkomen uit product-,
proces- of organisatorische innovaties. een systeeminnovatie betekent een verandering in de manier van werken,
het zijn integrale structurele vernieuwingen.”