Voolopig ontwerp ABEN april 2011 - Gemeente Dordrecht

20
mogen van ijzer en calcium in de kwelstroom. Daarom is een geringe mate van wegzijging
in dit geval beter dan een beperkte kwelstroom. De wegzijging moet echter beperkt
blijven, zodat geen gebiedsvreemd water hoeft te worden ingelaten om dit te
compenseren.
Om nadelige effecten bij bestaande bebouwing en infrastructuur te voorkomen, is het
uitgangspunt dat rondom de bebouwing de huidige waterhuishouding gehandhaafd
blijft. Tussen de gebieden met een flexibel waterstand ten behoeve van natuur en de
blijvende bebouwingsblokken komt een kade en een compenserende randsloot te liggen
die wordt aangesloten op de rest van het poldersysteem.
Zoet klei-oermoeras
Er wordt een zoet klei-oermoeras gerealiseerd dat als verbinding functioneert tussen
de Dordtse en de Sliedrechtse Biesbosch. Hierbij wordt vooral ingezet op de ontwikkeling
van rietland, omdat rietland in de omgeving relatief schaars is. De belangrijkste
drager van de ecologische verbinding is de herstelde kreek waarnaar het gebied genoemd
is: het Noorderdiep. Deze kreek wordt verbreed tot 30 tot 50 meter en wordt
geflankeerd door een achterland met 150 tot 200 meter brede moerassen. Daarmee is
deze verbinding voldoende robuust om aan de eisen van de verschillende doelsoorten
te voldoen. Zo is de zone meer dan voldoende breed voor bevers, voldoende nat voor
noordse woelmuis, bevat voldoende rustgebieden voor moerasvogels en barrières voor
vissen en zoogdieren worden opgeheven door ecoduikers en vispassages. In het oosten
van het Noorderdiep wordt een stapsteen ingericht van ruim 50 ha. Een recreatieve zonering
zorgt voor voldoende rust en voldoende recreatieve beleving. Hierdoor ontstaat
een functionerend zoet klei-oermoeras, dat zowel een aanvulling op als een verbinding
tussen de Sliedrechtse en de Dordtse Biesbosch vormt.
figuur 3.1: Principeprofiel Zeedijk - bebouwingsstrook - nieuwe kade - Zuidbuitenpolder
BWZ Ingenieurs , 11 februari 2011