Voolopig ontwerp ABEN april 2011 - Gemeente Dordrecht

34
Opheffen barrières en knelpunten
De verbindingszone kruist een aantal wegen en dijken die in potentie een barrière kunnen
vormen voor migrerende soorten. Het gaat om een aantal wegen die de Noorderdiepzone
kruisen, de Zeedijk en de aardhaalzone op de grens van het Noorderdiep en de
Alloijzen- of Bovenpolder en ten slotte de Provincialeweg. Door het gebruik van vispasseerbare
duikers worden al deze barrières voor de watersoorten opgeheven. Conform
het PvE (E.0.2.7.2) worden alle duikers passeerbaar voor vis aangelegd. Duikers die onder
drukke wegen doorgaan worden uitgevoerd met loopplank (ecoduiker), zodat ze
ook voor kleine zoogdieren passeerbaar zijn.
figuur 4.2: voorbeeld van ecoduiker
Op de kaart ‘REVZ functioneren in bijlage C) is aangegeven welke duikers cruciaal zijn
voor het functioneren van de verbinding. Voor de grotere zoogdieren is barrièrewerking
minder groot omdat deze enkele tientallen meters over land kunnen overbruggen,
zeker op rustige momenten (migratie vindt vooral ‘s nachts plaats, als de veerpont niet
vaart en er nauwelijks verkeer en recreatie is). De kruising met de Zeedijk wordt uitgevoerd
ter hoogte van een bestaande, natte laagte (voormalig wiel) in de aardhaalzone,
zodat de te overbruggen zone zo kort mogelijk is. De natte verbinding bestaat uit een
waterloop met flauwe oever ten westen van het wiel. Deze waterloop wordt aan de oostzijde
geflankeerd door een nat bos (het wiel) en aan de westzijde door een bestaande
natte ruigte in de aardhaalzone.
Ook stuwen kunnen een barrière vormen voor aquatische fauna. Conform het PvE
(E.0.2.7.1) moeten alle nieuwe stuwen vispasseerbaar worden gemaakt, evenals de verbindingen
tussen de polders, inclusief Polder de Biesbosch. Vispassages vereisen echter
een debiet van 30 tot 50 l/s, dat alleen tijdens perioden met hoge waterstanden beschikbaar
is.
figuur 4.3: Zij-aanzicht hevelvispassage (bron: Ecohydrologisch onderzoek Nieuwe
Dordtse Biesbosch, 2009)
BWZ Ingenieurs , 11 februari 2011