Nieuwe aanpak - Technische Universiteit Eindhoven

F oTo ’ S : V I n c e n T V a n d e n H o o g e n
2 6
d e V o n k
P r o f . d r . J o s B a e t e n , ( 5 4 ) h o o g l e r a a r f o r m e l e m e t h o d e n
Hoogleraar op de bres voor
internationale studenten
de wiskundige Jos Baeten is sinds 1991 hoogleraar aan de faculteit Wiskunde
en Informatica. Hij studeerde in Utrecht, promoveerde in de Verenigde Staten en
hij werd, al snel na zijn benoeming in eindhoven, decaan. de laatste jaren is hij
intensief betrokken bij het initiatief om getalenteerde Indiase studenten voor een
masteropleiding naar de TU/e te halen.
‘Ik ben geboren in tilburg als middelste in een gezin met
drie kinderen. We woonden tussen de wolfabrieken in
een naoorlogse arbeiderswoning. mijn vader werkte voor
bakkerij smarius en verkocht met een bakfiets brood aan
de deur. We kregen een roomse opvoeding. op de lagere
school waren de fraters van tilburg nog ruim vertegenwoordigd.
Ik had als jongetje bronchitis en was nogal
een stijve hark. Ik zat liever met mijn neus in de boeken
dan dat ik op straat voetbalde. daar kwam bij dat ik een
bril droeg. die combinatie zorgde er voor dat ze me op
school pesterig ‘de professor’ noemden. Ik zette dus in
op goed leren. Ik las alles wat ik kon vinden in de bibliotheek
en wilde heel graag de beste van de klas zijn. mijn
vader had door familieomstandigheden de hBs niet afgemaakt
en ‘leren om hogerop te komen’ werd door mijn
ouders gestimuleerd. na de lagere school mocht ik naar
M a t r i x / 4 / 2 0 0 8
het odulphuslyceum, een ouderwets degelijke school. als
gymnasium bètaleerlingen oude stijl deden we examen
in veertien vakken, inclusief grieks en latijn. het was het
tijdperk van vóór de zesjescultuur: als je de beste van de
klas was, kreeg je een speciaal diploma. excelleren mocht,
ik vond leren leuk en ik deed mijn best om die diploma’s
te halen. Ik was goed in wiskunde en natuurkunde, maar
ook in de talen. In de hogere klassen ging ik stukjes schrijven
voor de schoolkrant. later verdween mijn bronchitis
en ging ik wat aan volleybal doen. Ik werd een kind van
mijn tijd, liet mijn haren groeien, luisterde naar popmuziek;
soft machine, maar ook de Beatles.
Utrecht
Ik heb lang getwijfeld over wat ik zou gaan studeren.
Vergelijkende taalwetenschappen leek me leuk, maar mijn