Nieuwe aanpak - Technische Universiteit Eindhoven

niet. Dat is namelijk een grote industriële case waarbij je
een aantal ideeën opschaalt naar de industriële behoefte.
Dan kun je nog problemen tegenkomen. ESI is een club
die dit onderzoek doet.’ ESI slaat tussen industrie en universiteit
de brug die zo vaak ontbreekt, stelt Brinksma.
Maatschappelijke agenda
‘Universiteiten hebben de afgelopen vijftien jaar een
maatschappelijke agenda ontwikkeld; onderzoekers en instituten
claimen een rol in de vragen van de samenleving.
Dat valt echter in de praktijk tegen. Niet omdat de wil er
niet is, maar omdat de cultuur van de universiteit wezenlijk
verschilt met van die van de industrie. Dat wordt vaak
‘een kloof’ genoemd, een woord met onterecht een negatieve
lading. Het verschil is functioneel. De universiteit
kan zich namelijk op een ver gelegen horizon richten,
zonder de maatschappelijke druk van het streven naar
korte termijn successen. Een economie kan niet zonder
deze dimensie.’ De brug tussen industrie en universiteit
kan volgens de scheidend directeur niet in één keer worden
aangelegd. ‘Het is een brug met meerdere pijlers, die
je niet in drie jaar bouwt. Een instituut als dit vraagt gewoon
twintig jaar om echt groot te worden. Neem IMEC
(Interuniversitair Micro-Elektronica Centrum in Leuven),
dat wordt geroemd en bewonderd. Dit instituut heeft een
kwart eeuw nodig gehad om te worden wat het nu is.’ Feit
is dat ESI de afgelopen jaren in een stroomversnelling
is gekomen. ‘We doen meer projecten, met steeds meer
partners en met steeds meer succes. Ik kan dus niet anders
dan positief zijn. In het begin van mijn periode hier
Brinksma: ‘Het verschil
tussen universiteit en
industrie is functioneel.’
was ik vaak bezig om kritiek op de werkwijze van ESI te
weerleggen. Halverwege sloeg dat om in interesse en de
laatste tijd hoor ik vrijwel uitsluitend positieve geluiden.’
Universiteit Twente
Brinksma kent de Universiteit Twente al lang. Hij studeerde
wiskunde in Groningen, en vertrok daarna naar
Enschede om er te promoveren. In de jaren daarna deed
hij onderzoek en in 1991 werd hij hoogleraar en later
ook decaan. De afgelopen vier jaar was hij als deeltijd
hoogleraar verbonden aan de Universiteit Twente. En
vanaf 1 januari 2009 dus als rector. ‘Ik word de portefeuillehouder
in het College van Bestuur voor onderwijs
en onderzoek – het gaat dus om iets zeer belangrijks.’ In
de organisatie van haar onderzoek heeft Twente in het
verleden interessante stappen gezet, vertelt Brinksma.
‘Er zijn onderzoeksinstituten gevormd die hiërarchisch
naast de faculteiten staan. Dit heet het kantelen van de
universiteit; het organiseren via andere lijnen dan alleen
de faculteiten of de disciplines. De kanteling geeft een
antwoord op de vraag die elke universiteit heeft: hoe geef
ik vorm aan het multidisciplinaire onderzoek? Al moet ik
zeggen dat dit een wat valse tegenstelling impliceert, want
wat vandaag multi is, is morgen één discipline.’ De realiteit
is dat de universiteiten steeds meer oplossingen moeten
bedenken die bestaan uit verschillende disciplines.
‘En die vragen worden niet altijd optimaal beantwoord
wanneer je via faculteiten bent georganiseerd. In Twente
merk je dan ook dat je makkelijk een gesprekspartner
kunt vinden wanneer je met verschillende partijen in
m a t r i X / 4 / 2 0 0 8