C.M.C.-Melk Unie 25 jr. - Zuivelhistorie Nederland

18 Samen met anderen
In een huis, waarvan de gevel zou kunnen dienen als achtergrond
voor De Kleine Zielen of De Klop op de Deur, is het
Haagse kantoor gevestigd van drs. C. Timmer, directeur van
de C.M.C. en verantwoordelijk voor de goede gang van zaken,
waarbij negenduizend boeren zijn betrokken.
Er komen juist wat ernstige heren, formeel gekleed en gewapend
met actetassen, de deur uit. Binnen blijken zij hun
sporen te hebben achtergelaten: op een tafel staat een asbak
vol peuken van haastig opgerookte sigaretten, enkele glazen
en wat frisdrankflesjes, maar op het ordelijke bureau van de
heer Timmer zelf, die intussen nog snel wat zaken afdoet
aan één van de twee telefoons, staat niets overbodigs: het is
de 'clean desk' van de efficiënte manager, zelfs zonder asbak,
want achter dit bureau wordt niet gerookt. Er is volop
tijd om even rond te kijken, waarbij het oog valt op een grote
kaart van Nederland, vooral in het westelijk deel vol
drs. C. Timmer. directeur
C.M.C.
plakkertjes, allemaal vestigingen en belangen van de C.M.C. aanduidend. Over te telefoon
gaat het intussen over de problematiek van de herstructurering bij de huidige bedrijven, maar
tenslotte staat toch niets een gesprek met drs. Timmer meer in de weg.
geen vijfdagenweek
Achter het bureau zit een karakteristiek zakenman in gedekt grijs streepjespak, wit overhemd
en donkere das, een druk bezet man, wat al was gebleken uit de afspraak, op zaterdagmorgen
gemaakt. 'Werkt u zaterdags?' 'Ja, 's morgens, maar wel thuis. Ik begin om half acht en werk
dan tot de middag, maar zondags nooit. Dan ga ik naar de kerk en besteed de tijd aan mijn gezin.
's Avonds, als ik tenminste geen afspraken heb, neem ik wel altijd deze tas mee naar huis
om, meestal in de huiskamer, nog een stapel werk door te nemen, maar daartussen valt dan
wel eens een gesprek'.
Veel vergaderen? Ja, uit een met kleine lettertjes volgeschreven agenda blijkt dat wel: gemiddeld
viermaal per dag op verschillende plaatsen, bijvoorbeeld één in Rotterdam dan één in
Utrecht, dan in Amsterdam en tenslotte, om de dag af te ronden, weer één in Den Haag. Al die
afstanden rijdt de heer Timmer zelf en komt zo aan de 40.000 kilometer per jaar. Het bestuur
blijkt al eens op de mogelijkheid van een chauffeur te hebben gezinspeeld, maar heeft tot nu
toe geen gehoor gevonden bij deze drukbezette functionaris. 'Je voelt je zo zitten, achter die
chauffeur en als je zelf rijdt, ontspan je je beter, ondanks alle verkeersproblemen'. In het gesprek
blijkt later, dat de autoradio ook een gewaarde bron van ontspanning en informatie is.
onderduiker leerde melken
Drs. Timmer, nu vier-en-veertig jaar, geeft desgevraagd een korte levensschets. Na de handelsschool
een tijdje bakker bij vader in de zaak en tijdens de oorlog onderduiker, met de ongezochte
gelegenheid, koeien te melken, waaraan waarschijnlijk een levenslange belangstelling
voor de melk te danken is.
Na staatsexamen studie aan de Vrije Universiteit in Amsterdam, wat duidelijk blijkt uit zijn
spreek- en betoogtrant die overeenkomt met die van andere discipelen van deze Universiteit,
en daarna via diverse organisaties 'in de melk gerold': sinds 1964 is drs. Timmer aan de
C.M.C. verbonden, eerst als adjunct, nu als directeur en opvolger van wijlen de heer B. van
der Heide.
▲Heruitgave zuivelhistorienederland.nl 29 versie 2011-07-01