C.M.C.-Melk Unie 25 jr. - Zuivelhistorie Nederland

losbranden van hun stoelen. Zo'n raad van commissarissen moet geen oudeherenclub worden,
want dat zou niet goed zijn voor het concern. Het instellen van een leeftijdsgrens vind ik dan
ook zeer juist, hoe spijtig het ook is als je een boeiende taak vaarwel moet zeggen'. En spijtig
vindt hij het, ofschoon hij zeker niet de indruk maakt van een vastgeroeste oude heer. Zijn levendige
geest is geboeid door de verschijnselen van onze dagen en hij neemt dan ook niet het
standpunt in van de grijze kluizenaar d;e zijn deel aan het leven bijdroeg en het nu allemaal
wel gelooft.
Met smaak vertelt mr. Schuit van het werk van het college van commissarissen waarin hij met
de heren Bakx, Van Hilten en Vethaak een kwartet vreemde eenden in de bijt vormt. Althans
in zoverre vreemd, dat zij geen van vieren uit de agrarische wereld afkomstig zijn, zoals de
andere C.M.C.-Melk Unie commissarissen. 'De boeren,' zo verklaart mr. Schuit de aanwezigheid
van dit viertal, 'wilden wat mensen van buiten de veehouderij erbij hebben.' Een verstandige
gedachte, die de opvatting in praktijk brengt, dat de landbouw erbij hoort en geen apart,
van de rest van onze maatschappij afgescheiden reservaat is. De landbouw heeft met de hele
maatschappij te maken en een concern dat in zo sterke mate in de agrarische wereld is geworteld,
moet zich ervoor hoeden alleen maar agrarisch te denken.
Zo'n concern is haast letterlijk een brug tussen stad en platteland. Mr. Schuit is niet van plan
om uit de school te klappen en gewaagt met de nodige discretie van de besprekingen die in de
raad van commissarissen worden gevoerd. 'Onze taak is het toezicht te houden op de gang van
zaken in het bedrijf. Maar vooral ook maken wij ons nuttig door de voorstellen van de directie
krachtens onze eigen inzichten en ervaringen te beoordelen. Het geregelde contact tussen directie
en commissarissen is uiterst belangrijk,' vindt hij. 'Je moet als commissaris natuurlijk
wel beseffen, dat de directie een eigen taak heeft. De directie bestuurt de vennootschap. De
commissarissen staan in eerste plaats voor het bedrijf en natuurlijk voor de aandeelhouders.
Maar commissarissen zijn geen medebestuurders Dat ligt buiten hun bevoegdheden en zou de
afbakening van verantwoordelijkheden tussen directie en commissaris een onduidelijk maken.'
aandeelhouders
Het waken over de belangen van de aandeelhouders kan soms zelfs inhouden dat de commissarissen
een beslissing nemen die ingaat tegen het directe belang van de aandeelhouders. Let
wel het directe belang. Het kan bijvoorbeeld gebeuren, dat de aandeelhouders vinden dat er
best meer dividend uitgekeerd zou kunnen worden. Maar tegelijkertijd kunnen de commissarissen
van oordeel zijn, dat het onverstandig zou zijn om dat te doen. Er moet immers naar gestreefd
worden dat de vennootschap zoveel mogelijk met eigen geld kan werken, omdat het
aantrekken van vreemd geld verschrikkelijk duur is geworden. Dat is dus tegen het directe belang
van de aandeelhouders. Zij krijgen minder uitgekeerd en er wordt meer in het bedrijf gehouden.
Maar dat betekent ook dat er op die manier gezorgd wordt voor het belang van de
aandeelhouders op lange termijn.
'Het gaat immers,' zegt mr. Schuit, 'om de voortzetting van het bedrijf. Dat moet ook in de
toekomst gezond zijn en dat is evenzeer van importantie voor de aandeelhouders als voor ieder
ander die bij het bedrijf betrokken is'.
'De C.M.C.-Melk Unie is bijzonder snel gegroeid tot een enorme maatschappij', betoogt mr.
Schuit, 'met alle puzzels van dien. Puzzels die niet altijd in het zakelijke vlak liggen, maar
vaak van psychologische aard zijn. De mensen die bij deze snelle groei betrokken zijn moeten
immers maar zien dat zij zich snel aanpassen aan de veranderende situatie en dat gaat natuurlijk
niet iedereen even vlot af.'
▲Heruitgave zuivelhistorienederland.nl 43 versie 2011-07-01