'Een stevige basis voor persoonlijke ontwikkeling'

P
I
Jill, begeleidster POT
Maar ik merk dat bij gesprekken meisjes toch vaak iets meer verbaal zijn en dat je bij jongens meer moet
zoeken naar de gemeenschappelijke ervaring. Door samen met de jongens een activiteit, zoals voetbal,
te gaan doen, versterk je de vertrouwensband. Bij meisjes draait het dus eerder rond dat verbale om die
band te creëren. Ik denk dat dat algemeen is, of dat nu als mannelijke of als vrouwelijke begeleider is.
Marlies, begeleidster POT
Qua begeleidershouding ga ik zoals gezegd met de meisjes meer om vanuit de genderrol, vanuit dat
zusterlijke, kwestie van een persoon te zijn waarop ze kunnen steunen.
Steffanie, begeleidster VT
Wat je ook merkt, is dat meisjes naar vrouwelijke begeleiding trekken om een klankbord te hebben.
Het is dus een meerwaarde dat meisjes kunnen kiezen of ze bij een mannelijke of een vrouwelijke
begeleiding staan.
Dries, begeleider POT
Ik denk dat bij meisjes het gebrek aan zelfvertrouwen direct duidelijk is. Bij jongens zit daar een stoere
barrière voor. Dan moet je dingen doen om die te doorbreken. Dat heeft als gevolg dat je bij meisjes
best een zachtere aanpak hebt. Zeker niet bij allemaal. Ge hebt er ook met een serieus mondje en een
serieuze schil, maar evengoed zachte teruggetrokken meisjes ... Bij meisjes maak ik ook grapjes, bij
jongens durf ‘k al eens een grovere mop ertussen steken om ze mee te trekken. Dan laten ze die barrière
al gemakkelijker zakken.
4.1.2. Een goede balans houden tussen afstand en nabijheid
Bij het opbouwen van een vertrouwensband is het belangrijk om een goede balans te vinden tussen afstand en
nabijheid. Dit enerzijds om jezelf als begeleider te beschermen. De verhalen waarmee je geconfronteerd wordt,
zijn vaak schrijnend en het is niet altijd eenvoudig om hiermee om te gaan. Vanuit eigen persoonlijke belevingen
of waarden, kan je soms erg heftig reageren op bepaalde zaken die jongeren hebben meegemaakt of meemaken.
Deze reactie kan zich op twee manieren uiten: een te grote afstandelijkheid, waardoor je je onverschillig gaat
opstellen tegenover de jongere, bepaalde onderdelen van zijn verhaal gaat ontkennen of minimaliseren, de
jongere zelf de schuld gaat geven,... Je komt daardoor eigenlijk in de rol van rechter. Anderzijds kan je ook
overbetrokken geraken, waardoor je verstrikt geraakt in het verhaal van de jongere en je te sterk met hem
gaat identificeren. Je gaat daardoor de rol van redder, beschermer of zelfs medeslachtoffer opnemen. Het
is als begeleider bijna onvermijdelijk dat je in dergelijke situaties terecht komt. Het is belangrijk je hiervan
bewust te zijn en de signalen ervan te leren herkennen en erkennen. Er moet binnen het team ruimte is om dit
P
43