ET WE E KB

Clark en zijn lievellnggpaard „Sonny"
maakte al plannen om mij „farmer" te laten
worden; ikzelf voelde er echter meer voor
om voor dokter te studeeren en op zeven-
tienjarigen leeftijd zat ik dan ook in de
collegezalen te Akron.
In deze plaats, de grootste die ik tot dan
toe in mijn leven gezien had, maakte ik
Fredric Mach als
Jean Lafitle.
kennis met twee jonge acteurs van
het stedelijk tooneelgezelschap.,
Ik kreeg een uitnoodiging om eens
een kijkje te komen nemen achter
de coulissen en nooit zal ik ver-
geten, welk een indruk die avond
op mij maakte. Toen viel de be-
slissing voor mijn geheele leven:
ik moest en zou acteur worden
en gaf op slag al mijn doktersplan-
nen op Na veel moeite slaag-
de ik er in een plaatsje te verove-
ren bij het stedelijk tooneelgezel-
schap en de eerste rol, die ik er
speelde, was die van butler. Dat
waren dagen van spanning! Juist
toen deed ik ook de bittere erva-
ring op, dat een tooneelvoorstel-
ling doorgaat, ook onder droeve
omstandigheden van een acteur:
mijn tweede moeder stierf. Mijn
vader keerde toen weer terug tot
zijn oude beroep en ik wilde hem
niet in den steek laten, zoodat ik
hem naar 'Oklahama vergezelde.
Een jaar lang hield ik het daar
uit; toen sloot ik me weer aan bij
een reizend tooneelgezelschap,
waarbij ik twee jaar lang vertoef-
de. We speelden in tenten, hut-
ten, soms ook wel in theaters....
Één factor in het leven kun je nimmer
uitschakelen: den geluksfactor. Ik had nog
precies één penny over, toen ik weer con-
tact kreeg met een ander gezelschap, maar
ook dat liep mis, en ik werd toen, over-
tuigd als ik was van mijn eigen misluk-
king, achtereenvolgens opzichter, jourm
list en kantoorklerk. Het bloed kruipt cel
ter altijd waar het niet gaan kan: we«
sloot ik mij aan bij een tooneelgezelscha
en raakte ten slotte in Californië verzeih
waar ik een van die naamlooze mensche
werd, die de theater- en filmagentschappe
afloopen om er om een baantje te bedelei
Mijn eerste filmrol was die van een so
daat in een Ernst Lubitsch-product. Mij
eenig werk bestond er in acht uur per da
stil te staan; ik haatte de film toen!
In „What price glory" kreeg ik ee
kleine rol, maar vrouwe Fortuna was me
mij. Ik kreeg de kans om sergeant Quii
uit te beelden en toen mij gezegd were
dat men tevreden was, maakte de reacti
mij ernstig ziek. Lange dagen van span
ning waren voorbij.
Lionel Barrymore werd mijn promote
in de filmindustrie en introduceerde mij i
de Metro-Goldwyn-Mayer-studio's. D
eerste proefopname hier viel echter cata
strophaal uit en ik wilde niets meer m«
de film te maken hebben. Er volgde n
een lange, succesvolle tooneelperiod«
waarin ik zelfs op Broadway optrad e
er veel hoofdrollen speelde. JToen pas, toe
ik eenmaal de ladder van het tooneelsuc
ces betreden had, kreeg ik een contract me
de Metro-Goldwyn-Mayer en mijn eerst
film was „The easiest way". Ik behaald
een aardig succesje, maar mijn tweede rol
prent „Dance fools dance" was veel betci
Er volgden ontelbare andere films ei
thans ben ik tevreden, en zonder ijdel t
zijn, geloof ik, dat het publiek het ook i;
DE BOEKANIE
I
Regie: Cecil B. de Mille. • Paramount-Film.
Jean Lafitte Fredric March ■
Greetje Franciska Gaal
Dominique You Akim Tamiroff
Annette Margot Grahame
Crawford Ian Keith
Jackson Hugh Sothern
Madeleine Evelyn Keyes
ean Lafitte, de „gentleman-piraat", de schrik van lederen koop-
vaardij-kapitein en de aangebeden held van iedere schoone uit
New Orleans, is heer en meester in de moerassen rondom de
Mississippi-delta, waar hij zijn beroemde piraten-markt van gestolen
goederen houdt, en waar de groote dames uit New Orleans, hoewel zij
beweren Lafitte en zijn moordenaars-practijken te verafschuwen, graag
komen om voor een spotprijs Spaansche en Britsche schatten op te
koopen. Lafitte is er de man niet naar zich door een belooning van
vijfhonderd dollar voor dengeen die hem, dood of levend, in handen
van gouverneur Claibourne speelt, te laten afschrikken. Zelfs wanneer
deze hoogwaardigheidsbekleeder hem persoonlijk in zijn schuilplaats
komt bezoeken, met het doel hem gevangen te nemen, blijft Lafitte
door zijn eigendunkelijk en brutaal optreden meester van de situatie,
wanneer hij in het openbaar een prijs uitlooft van tienduizend dollar
voor de ooren van gouverneur Claibourne.
Lafitte ontmoet in dit ver verwijderde oord de vrouw die zijn liefde
heeft, Annette de Remy, een mooie jonge vrouw uit een aristocratisch
geslacht. Zij houden zielsveel van elkaar, doch Annette is niet bereid
met Lafitte te vluchten en huis en vrienden op te offeren. Zij smeekt
hem zijn zeerooversberoep op te geven en een respectabel burger te
worden. Voor dien tijd zal zij hem niet in haar huis kunnen ontvangen,
en een man dien zij niet in haar huis kan ontvangen, kan zij wel lief-
hebben, doch niet eeren en hoogachten.
Bijna op hetzelfde moment, waarop Lafitte zijn beminde bezweert
hem te volgen, vallen een aantal van zijn mannen, onder commando
van kapitein Brown, die niet langer naar Lafittes pijpen wenscht te
dansen, de Amerikaansche boot Corinthian aan, dit tegen de uitdruk-
kelijke commando's van Lafitte in, die geen schepen wenscht lastig
te vallen, welke de Amerikaansche vlag voeren. Om hun wandaad te
verbloemen, werpen de piraten alle opvarenden in zee, en geen van
hen wordt er gered, behalve Greetje, een Hollandsch meisje, dat door
Lafitte uit het water wordt opgevischt, wanneer hij, bij het vernemen
van den overval, ijlings naderbij komt. Kapitein Brown wordt voor
zijn ongehoorzaamheid opgeknoopt en hoewel de piraten er op aan-
dringen, dat ook Greetje wordt gedood, weet zij zoo goed voor haar
leven te plei-
ten, dat Lafitte haar
voorloopig spaart en haar
naar Barataria, het dorp in
de moerassen, waar de piraten
wonen, laat brengen. Onder de ver-
moorde opvarenden van het Ameri
kaansche schip bevond zich ook Annettes
zuster, die het ouderlijk huis ontvlucht was
om naar Engeland te trekken.
In Barataria valt Greetje weldra ten offer aan de
onweerstaanbaare charme, die er voor een romantisch
aangelegde vrouw van Lafitte uitgaat en zij wordt
over haar ooren verliefd op hem.
Omstreeks dezen tijd is Amerika in een oorlog met En-
geland gewikkeld en het gerucht doet in New Orleans de
ronde, dat er een Britsch vloot-eskader naar den Mississippi-
mond opvaart om de stad in te nemen. Een zekere Crawford,
die In het stadsbestuur zit en daar grooten invloed uitoefent,
doch in werkelijkheid in dienst der Britten staat, bezoekt Lafitte
en stelt Jjce^YQor zijn mannen en( zijn schepen in dienst van de
- waarvoor hem een groot bedrag aan geld
den rang van kapitein der Britsche Marine
k ..zal worden toegekend. Lafitte verzoekt om
een week bedenktijd en zoodra de
Britsche afgezanten hun hielen
hebben gelicht, brengt hij
een bezoek aan gouver-
neur Claibourne, wien hij