'Ik hou niet van bla bla. Mijn boot is gewoon een ... - Sluiskade 11

service & colofon
Bestuur:
Voorzitter: Frits Draijer
Secretaris: Roel Hoogeveen
Penningmeester: Wilbert Nieuwenhuizen
Lid: Michael Brouwer, afgevaardigde zeilcie
Lid: Karel Berkhout, afgevaardigde commcie
Lid: Jan Bart Develing
Lid: Giovanni Vitali, afgevaardigde havencie
E: bestuur@wsvalmerehaven.nl
Ereleden:
Gerrit van Laar†
Hans Oijers†
Willem Angel
Frans Beers
Richard Colijn
Roland Maes
Dirk Wurtz
Piet Zandstra†
Haven:
Sluiskade 11, 1353 BT Almere Haven
Telefoon 036 531 75 17
Fax 036 - 538 68 68
Postbus 50153 1305 AD Almere Haven
Havenmeesters:
Lesley Anema en Friso van Zuuren - bij calamiteiten te
bereiken op 036 - 5317517 en 0643 - 458495
E: havenmeester@wsvalmerehaven.nl
Administratie:
Bianca Vittali
Telefoon administratie 036 - 540 4016
Fax administratie 036 - 540 5496
Bankrekening 30 10 50 899
ING 30 29 797
t.n.v. WSV Almere Haven/Almere
(lidmaatschapsnummer en reden betaling
vermelden s.v.p.)
Het havenkantoor is maandag, dinsdag,
donderdag en vrijdag geopend van
8.30 tot 14.00 uur.
Clubgebouw 10 Beaufort/Ad Palmer:
Telefoon 036 - 531 73 17
Internet:
www.wsvalmerehaven.nl
www.sluiskade11.nl
E: info@wsvalmerehaven.nl
Communicatiecommissie/Redactie Sluiskade 11:
Frits Barendsen - internet en elektronische communicatie
Karel Berkhout - bestuursafgevaardigde
Rob Dijkstra - opmaak en lay-out
Thalia Iedema - assistentie lay-out
Albert Jager - eindredacteur
Bert Imminga - externe communicatie
Henk Kluvers - redactie, externe communicatie
Roland Maes - voorzitter
Henk Parmentier - advertentie aquisitie
Henk Snyders - adviseur
Druk: Drukkerij Teewes, Almere
Vaste medewerkers:
Frank Greiner - Frank Seignette - Lucia Zwaanenburg
Reacties en kopij welkom op:
commcie@wsvalmerehaven.nl
postbus 50153 1305 AD Almere Haven.
Advertenties:
Henk Parmentier
T 036 546 8440
M 06 2006 7918
E: advertenties@wsvalmerehaven.nl
N.B.:
Kwetsende, persoonlijk gerichte, politieke en/of
anderszins beledigende kopij of ingezonden
brieven worden niet opgenomen.
Voorpagina: De scheidende voorzitter op zijn boot.
foto frank Greiner
‘De grootste makke van een
vereniging is dat het een
a zes jaar zwaait Frits Draijer af als
Nvoorzitter van de vereniging. Voor
de redactie aanleiding om hem in een
mail een paar vragen te stellen, met het
verzoek ‘out of the blue’ te reageren. Per
kerende ‘post’ kregen we een reactie.
Om binnen de deadline van het blad te
blijven, besloot hij ‘niet tot morgen uit
te stellen wat ik vandaag nog kon doen’.
Het resultaat was inderdaad ‘zonder blad
voor de mond’, alsof hij bij ons aan tafel
zat.
Wie Frits Draijer zegt, zegt Lemsteraak,
maar ook ondernemer. Want wie kent hem
niet van het gelijknamige tuincentrum
waar hij op de achtergrond de scepter
zwaaide? Nadat hij beroepsmatig zijn
gereedschap aan de wilgen hing, trad hij
aan als voorzitter van de WSV. Voor iemand
die ‘geen verenigingsman’ zegt te zijn een
opmerkelijke stap.
‘Mijn ervaring is dat de
gelukkigste watersporters
op de meest aftandse
schepen varen.’
‘Ja, dat heb ik inderdaad gezegd, toen Piet
aangemoedigd door Bert Jan mij zes jaar
geleden benaderde. Als passief en verplicht
lid had ik nooit iets met de vereniging, ik
huurde een ligplaats. Ik was en ben nog
steeds ondernemer en als de vereniging dat
zocht, dan zou ik erover nadenken. Ik heb me
uiteindelijk toch beschikbaar gesteld, omdat
er plannen waren van de gemeente waar
de vereniging nauw betrokken bij was. Met
mijn lange ervaring met alle gemeentelijke
instanties en als ondernemer had ik het idee
iets te kunnen bijdragen. Daarbij was net als
in het tuincentrum mijn insteek: het gaat niet
om mij, het resultaat van mijn inspanningen
telt. Maar verder wist ik niets van die club,
misschien achteraf maar goed ook.’
Wel eens tussentijds gedacht: ik stap op?
‘Ja, meerdere malen zelfs, maar mijn motto
is altijd geweest: “Als je iets wilt bereiken,
moet je doorgaan daar waar anderen
stoppen”. De aanleiding voor twijfel waren
conflicten waarbij het individuele belang
of betrokkenheid ondergeschikt was aan
het verenigingsbelang. Dan maak je geen
vrienden.’
In de enquête deze winter over de
toekomst van de haven hekelde iemand
de bestuurlijke gang van zaken en
riep bestuur en werknemers op leden
vereniging is’
‘oprecht en respectvol’ bij de vereniging
te betrekken. Een ‘gedragsverandering’
zou het draagvlak bij bereidwillige
leden aanzienlijk vergroten. Een terecht
verwijt?
‘Dit ene lid vindt dit kennelijk een terechte
opmerking, maar ik deel die niet. Wat een
heel groot gebrek is bij al die betrokken
leden, is dat zij niet met de betrokken
personen praten maar over betrokken
personen ouwehoeren. Laat de betrokken
bestuurder of het bestuur weten wat je dwars
zit. Maar dat wordt niet gedaan. Ik zou bijna
willen zeggen dat dit een van de slechtste
eigenschappen is van al die “betrokken”
leden: onvrede uiten naar anderen.’
In de zomer zien we je vaak aan boord
van je Lemsteraak, op drukke dagen
komt de hele vereniging aan je voorbij,
alsof je een vlootschouw afneemt? Past
die rol je, of heb je wel eens overwogen
om je boot naar een stillere plek te
‘Laat je als voorzitter
niet te veel leiden door
wandelgangengeluiden,
want die
vertegenwoordigen vaak
de minderheid.’‘Het gaat
uiteindelijk niet om de
persoon, maar om de
koers die leden bepalen.’
TeksT: Henk snyder,
foTo’s: karel BerkHouT
Frits Draijer, trots dat de WSV er in de
crisis financieel kerngezond bijstaat
verleggen?
‘Die rol past iedereen, dat heeft niet veel met
het voorzitterschap te maken. Ik vind dat je
elkaar op het water moet blijven groeten. Die
sfeer past bij de watersport , ook al had ik er
met surfen nog wel eens moeite mee. Vanaf
1993 toen ik lid werd en een schouw had,
had ik al een ligplaats op die plek. Ik hou van
reuring, vandaar dat ik geen rustige plek zou
willen. Ik zal ook nooit een ligplaats zoeken
in een jachthaven, maar in een havenkom.’
Wat zijn op zo’n dag je observaties?
‘Op zo’n dag zie je heel veel, vooral als het
gaat om gedrag van passanten die de haven
niet in durfden te varen uit angst voor een
onzeker en onduidelijk traject. Dit hebben
we aangepast en je ziet hier duidelijk
verbetering in; een betere service voor de
passant.’
En wat kenmerkt onze leden, is
er onderscheid tussen zeilers en
motorschippers?
‘Tachtig procent groet vriendelijk terug en
twintig procent draait z’n hoofd om. Dan
lach ik me rot, want zij voelen zich vaak
lulliger dan ik. Er is geen verschil tussen
zeilers en motorbootvaarders, ze komen
soms allebei veel te snel met veel golfslag
binnenvaren. Dan begint die 14 ton toch raar
in de lijnen te hangen. Als je er dan wat van
zegt, krijg je soms een wegverkeersgroet –
inhoud
een middelvinger. Die mensen kunnen beter
een sleurhut kopen.’
Als je terugkijkt op de afgelopen zes
jaar, een havenmeester verliezen aan
kanker, wat doet dat met je?
‘Als je iemand uit je nabijheid verliest, doet
dat altijd iets met je. Dat geldt zeker voor
een werknemer die ook nog eens te boek
staat als “het boegbeeld” van de vereniging.
Als voorzitter betracht je dan extra
zorgvuldigheid, zeker ook naar de familie,
waarbij het verenigingsbelang niet uit het
oog verloren mag worden, “it must go on”.
Het einde van het tijdperk-Piet was tevens
het begin van een nieuw tijdperk, waarbij de
opvolger, die voortdurend werd vergeleken
met Piet, het extra zwaar had. Ook hierin
voelde ik me verantwoordelijk.’
Wordt de jachthaven met twee
havenmeesters en een administratieve
kracht nu ook bedrijfsmatiger geleid?
‘Bij mijn aantreden waren er net zoveel
mensen werkzaam bij de vereniging. Het
aantal personeelsleden is gedurende
mijn voorzitterschap gelijk gebleven, de
taken en verantwoordelijkheden voor
de beroepskrachten zijn wel aanzienlijk
toegenomen, het rendement is dus vergroot.
Door medewerkers boven zichzelf uit te laten
stijgen, sterke eigenschappen te vergroten
en vertrouwen en verantwoordelijkheid
te geven. Deze ontwikkeling was
nodig om beroepskrachten te kunnen
waarderen en beoordelen op hun taken en
verantwoordelijkheden. Deze lagen veel te
veel bij vrijwillige bestuursleden waar de
beroepskracht zich achter kon verschuilen.
Dit is per definitie onwenselijk.’
Ik hou niet van bla bla.
Mijn boot is gewoon een
platbodem, en ik ben
gewoon ik.’
Welk rapportcijfer geef je je
voorzitterschap?
‘Dit laat ik graag aan anderen over, ik vrees
dat dit cijfer heel sterk uiteen zal lopen.’
De WSV heeft met alle gemeentelijke
plannen een turbulente periode achter de
rug. We lijken nu in rustiger vaarwater te
verkeren, of is dat maar schijn?
‘In zekere zin is het schijn als je denkt aan de
toekomst. Bij de plannen met de gemeente
had je de continuïteit voor de toekomst
goed kunnen regelen, ook na de periode
dat ons erfpachtcontract afloopt met
Domeinen. Om dit goed te regelen zijn we
nu druk in overleg over het verwerven van
het eigendomsrecht.’
Aan welke bestuurlijke en persoonlijke
kwaliteiten moet je opvolger voldoen?
‘Ik heb wel eens gezegd: “De grootste
makke van een vereniging is dat het een
vereniging is”. Waarmee ik wil zeggen dat
je het nooit voor iedereen goed doet en
dat je wordt verguisd. Mijn advies: laat
het verenigingsbelang prevaleren boven
individuele belangen, ook al maak je
hiermee niet altijd vrienden, en ga door
waar een ander zou stoppen. Laat je niet te
veel leiden door wandelgangengeluiden,
want die vertegenwoordigen vaak een
kleine minderheid.’
Waarin heb je gefaald?
‘Ik denk dat ik op het strikte verenigingsgebied
persoonlijk wel wat meer aandacht
had kunnen besteden aan verschillende
zaken. Door leden die actief betrokken zijn bij
de vereniging werd ik wel eens gemist. Maar
ook hier kun je stellen dat van de 600 leden
er slechts 120 actieve verenigingsleden zijn.
Die andere 480 leden, waar ik vroeger ook
bij hoorde, stellen andere eisen en zullen
ook anders oordelen.’
Welke doelen moet je opvolger
tenminste realiseren?
‘Ik vind het een beetje arrogant om doelen
voor mijn opvolger te gaan bepalen. We
6 NR 41 JUNI 2013 SLUISKADE 11 NR 41 JUNI 2013 SLUISKADE 11
7
Interview
en eerlijke
uitspraken
van onze
scheidende
voorzitter
NR 41 JUNI 2013 SLUISKADE 11
Pagina 6
Hoi, hoe was het? tekst en foto’s Rixta VRiend
Zaterdag 30 maart 2013
k ben net met een dik winterdekbed over
I Op 1 juli 2012 gooiden
me heen wakker geworden in het heerlijk
warme holletje in de voorpunt van de Blue Rixta Vriend en Eddy
Lion, mijn Friendship 28 in de jachthaven
van Almere Haven. Het elektrisch kacheltje Loonstijn de lijnen van
snort, de dieselkachel zal ik zo ook maar
aanzetten. Het is de dag voor Pasen en hun catamaran (een zus
de boot ligt ingevroren in een dun, maar
helder laagje ijs. Het is verstild en mistig. van de Ecco in Almere
Wat verderop kwaakt een eend, die is vast Haven) in Lelystad
ontevreden over zo weinig zwemwater.
Haven los en begon
Wat een wereld van verschil met twee
maanden geleden, toen ik nog lag te zweten hun zeilreis naar de
onder een dun lakentje en wakker werd,
voor anker liggend, met het tropische water Caribbean. Binnenkort
van Curacao om me heen. Even uitrekken, verschijnt het boek over
zwempak aan en plonzen maar. Dat is nu
een beetje anders. Keteltje water opzetten, het eerste deel, een reis
kachel hoog stoken, washandje zoeken,
teiltje vullen en snel, met de nadruk op van zeven maanden van
snel, wassen en aankleden. Wat een hoop
kleren dragen we hier zeg, wat een gedoe. Nederland naar Curaçao.
En er zijn ook mensen die eenzelfde droom
Laag een, laag twee, laag drie en o ja, dan
herkennen en het geweldig vinden, die vol
nog een jas met sjaal, muts en wanten.
geloof me, het is hier druk en niemand heeft enthousiasme meedenken en meeleven.
genoeg tijd voor een echt antwoord. Zelf voel ik vaak de combinatie, dat het
Onze Catamaran Let’s go is nog op Curaçao.
Hoe was het om in zeven maanden van geweldig is om dit te doen en dat het ook
Wij zijn alweer bijna twee maanden terug in
Nederland naar Curaçao te varen? Hoe was wel wat spannend is om al die risico’s te
Nederland. Een overgang die ik bijna niet
het om zo dicht bij elkaar samen te leven op
kan beschrijven. Wat is het gaaf om vrienden
een catamaran, gedragen door het ritme en
weer gewoon in levende lijve in de armen te
de eenvoud van de zee? Nou ... tsa ... uhm ...
sluiten. Wat is het heerlijk om de passie voor
echt boven verwachting geweldig dus!
mijn werk weer te voelen. Maar wat is het hier
druk, wat leven mensen een hectisch leven
En ... we willen meer. We willen nu eigenlijk
en wat moet er hier veel besloten worden.
ook wel de wereld rond. We willen een
Sinds terugkomst uit Curaçao na onze
Atlantische oversteek wordt me regelmatig
gevraagd: “Hoi, hoe was het?” Hoe leg ik
dat in een paar woorden uit? Onmogelijk.
Ik voel me net dat hamstertje uit het boekje
‘Lieve woordjes’. Die heeft zoveel woorden
die hij niet kwijt kan, dat zijn wangen bol
staan van de verzamelde woorden. Zoiets
gebeurt er met mij ook. Alle duizenden
ervaringen en indrukken komen tegelijk naar
boven en ze willen allemaal in woorden die
enigszins de werkelijkheid raken naar buiten.
Gelukkig wint mijn nuchtere Nederlandse
inslag het dan en zeg ik iets als ‘boven
verwachting geweldig’ of ‘ja, fantastisch’ en
dan ga ik over tot de orde van de dag. Want
half jaar varen en een half jaar terugkomen
om te werken en iedereen weer te zien.
En dan willen we weer varen, horizon
zoeken, deinen. Maar niet vervreemden van
vrienden, niet vervreemden van werken,
niet een vervallen haven-hanger worden.
Niet vervreemd raken van Nederland. Dus
steeds een half jaar zeilen en een half jaar
terugkomen.
Durven loslaten en risico nemen. We willen
het zo graag dat we al onze plannen er
omheen maken, die kant op dus, de wereld
om. We zullen er veel voor moeten laten, we
moeten soms sneren verwerken van mensen
die denken dat het geld ons op de rug groeit
of die zelf wat moeite hebben met loslaten.
nemen en te beseffen soms mensen tijden
niet te zullen zien.
Het plan veranderen van ‘een zeilreis naar
de Caribbean’ naar ‘we gaan de wereld om’
heeft heel wat voeten in de aarde. Of beter
gezegd, het trekt heel wat zoggen door het
water ...
Het hoort er allemaal bij, wij gaan in elk
geval verder onze droom achterna tot het
leven ons een andere kant op stuurt.
Proost, op een mooi zeilseizoen!
Rixta Vriend
19
En verder:
Logboek voorzitter 4
Uit het Havenkantoor 5
In Memoriam Theo Noordeloos 5
Henk de Vlaam, kandidaad
voorzitter 9
Passantenfietsen 9
De Koerslijn 10
Evenementencommissie 12
Jeugdzeilen 13
Zeilcommissie 14
De Helmstok 15
Bezoek ook eens... 16
Verenigingsfinanciën 17
KNRM 18
Kookkolom 20
Boldertjes 22
Van vértrekker
tot
terùgkomer;
“Hoi, hoe
was het?”
Pagina 19
3