voeten - Topos

More documents

Recommendations

Info

landschap vloeken. Om dit te voorkomen moet het kleurgebruik in balans zijn met de kleuren van het landschap en de natuur. In Nederland werkt het natuurlijke landschap bijvoorbeeld hoofdzakelijk met twee kleuren: het groen van de vegetatie en het donkerbruin van de aarde. Deze kleuren kennen een oneindig aantal gradiënten en variaties. Desondanks komt in het natuurlijke landschap geen valse combinatie van kleur voor. Wanneer kleur, door inpassing of contrast, is afgestemd op de kleuren van de natuur, is het niet nodig dat een nieuwe kleur schril afsteekt bij het bestaande landschap. Materiaal - Hoewel de aarde vaak beschouwd wordt als een oneindige bron van materialen en een bodemloze put voor afval, is de aarde een gesloten systeem is met een eindige voorraad materiaal en een beperkte berging. Daarom wordt het materiaal in een ecologische ontwerpbenadering zeer zorgvuldig gekozen en toegepast. Ontwerpen kan gezien worden als een vorm van materiaal- en energiemanagement, waarbij hulpbronnen van de aarde door de ontwerper verzameld worden in een tijdelijke vorm, voor een bepaalde periode van gebruik. Aan het einde van de gebruiksperiode wordt de vorm afgebroken, en de materialen worden hergebruikt in de gebouwde omgeving of opgenomen in de natuurlijke omgeving. De voorkeur voor gebruikt en herbruikbaar materiaal ligt voor de hand, alsook voor gebiedseigen, natuurlijk en ruw materiaal. Baksteen bijvoorbeeld is een geschikt materiaal, omdat, vergeleken bij aluminium, beton, of glas, weinig energie voor de productie nodig is, en het een natuurlijk en herbruikbaar is. Techniek - Een belangrijke rol in het ecologische landschapsontwerp is weggelegd voor de toepassing van innovatieve, ecologisch verantwoorde, technieken. Nieuwe technieken voor 12 TOPOS / 01 / 2003 Essai s˚r líarchitecture, Laugiers 1753. De natuurlijke, levende boomhut wordt gepropageerd als het model voor een architectuur die enkel uit de ëessentiÎleí delen bestaat. waterretentie, energiebehoud en afvalverwerking, kunnen de footprint van een ontwerp op de ecologische context verminderen. Wat afvalverwerking en energiebehoud betreft, blijkt het in de varkenshouderij, waar het afzetten van mest een kostbare zaak is, bijvoorbeeld mogelijk de mest van varkens op eigen terrein in een bassin om te zetten in voedzame, en voor varkens smakelijke, algen. Voor de boer betekent dit een enorme kostenbesparing en voor de natuur de gunstige omzet van afval in energie. Toch staat techniek in het ecologisch ontwerp niet centraal of vormt het een doel op zich. De toepassing van techniek wordt gezien als de hoofdoorzaak van de natuurcrisis en het centraal stellen van de techniek, zoiets als de ziekte genezen met haar oorzaak. Voor de ecologisch ontwerper ligt daarom de oplossing voor de natuurcrisis niet uitsluitend in de toepassing van vernieuwende techniek, maar vooral in de versmelting van de gebruikte techniek, materiaal, kleur en vorm in het ontwerp, en met de natuur. Mystiek Ondanks de openbaring van de ecologische crisis, de publicatie van progressieve manifesten, en het ecologische pionierswerk van Wright, Gaudi en Hundertwasser, heeft de technische, industriële en economische vooruitgang de natuurbeweging verdrukt. Het geloof in de maakbaarheid van de wereld is groot; de overtuiging heerst dat de natuur gerepareerd kan worden met technische lapmiddelen. Ecologisch ontwerpen is daarom niet uitgegroeid tot een serieuze ontwerpbeweging, maar een onderstroom gebleven. De toepassing van de ecologische ontwerpideologie wordt in de praktijk beperkt tot het afvinken van een lijst toepasbare ecologische technieken en is gedegradeerd tot het zo groen mogelijk inkleuren van plankaarten. De
De huizen hangen aan de onderkant van de weiden, Hundertwasser 1970-1971. Het eerste idee voor het ëterrashuisí en het ëflatweidenhuisí op een schilderij. populariteit van de ‘ecologische’ woonwijk, waarin de ecologie door projectontwikkelaars succesvol ingezet wordt als reclameleus, heeft alle kenmerken van een mode die net zo makkelijk aanwaait als overwaait. Wat voorheen een plantsoen wordt genoemd, heet nu een ‘ecologische zone’. Tegelijkertijd is de natuur onder de ontwerpers zelf helemaal niet populair en worden ecologische ontwerpmotieven vaak terzijde geschoven als truttig gehannes van natuurfreaks met grasdaken en paddenpoelen. Onbegrip, onwetendheid en onwil liggen hieraan meestal ten grondslag. De meeste landschapsontwerpers hebben weinig parate kennis van landschapsecologie. Nog maar al te vaak worden plangebieden bekeken als plekken met puur fysische eigenschappen, waarin de ontwerper een verandering aanbrengt. Ecosystemen worden gereduceerd tot een isoleerbare landschapslaag die, om het ontwerp te dienen, naar behoefte kan worden aangepast en gevormd. Hoewel ontwerpers de ecologische complexiteit van landschappen graag vergeten, is goed begrip van landschapsecologie essentieel, voordat een ontwerp aan een omgeving gerelateerd kan worden. Niet zelden dragen ontwerpers door onbegrip ongewild bij aan de omvangrijke schade aan het landschap en de natuur, een bijdrage die vooraf voorkomen had kunnen worden. Het ontbreekt echter aan een centrale, verenigende theorie over wat ecologisch ontwerpen is en hoe het toepast zou moeten worden. Zonder het theoretisch raamwerk is het niet makkelijk ecologische ontwerpgrondslagen te bestuderen en in de praktijk toe te passen. De esthetische basis van de huidige ontwerptheorie is erg smal en er wordt te veel belang gehecht aan illusionaire visioenen van technische oplossingen. Net als in de wetenschap, is er in de ontwerptheorie geen ruimte voor de mystieke verbondenheid tussen de mens, de natuur en de aarde. In het laatste schuilt de roep om bezinning en vernieuwing. Want de condensatie van een goed toepasbare ontwerptheorie, die zowel voorziet in de behoeften van de mens als van de natuur, en beide niet alleen technisch, maar ook mystiek opnieuw met elkaar verbindt, is noodzakelijk, om te voorkomen dat de mens zich in de toekomst louter met techniek omhult om te overleven. Literatuur: 1. Achterberg, Wouter – samenleving, natuur en duurzaamheid, 1994 2. Hundertwasser, Friedensreich - Architectuur, 1997 3. Pfeiffer, Bruce Brooks – Frank Lloyd Wright, 1994 4. Schouten, Matthijs, G.C. – De natuur als beeld in religie, filosofie en kunst, 2001 5. Yeang, Ken – Designing with nature, 1995 6. Wines, James – Green architecture, 2001 TOPOS / 01 / 2003 13
Page 1 and 2: Jaargang 13 Nummer 1 2003 E 7,- TOP
Page 3 and 4: 04 TOPOS Thema Tussen wens en werke
Page 5 and 6: CROW pagina 20 de latere planfasen,
Page 7 and 8: percent % gelijk een baa 100 80 70
Page 9 and 10: eschaving is aanleiding voor tal va
Page 11: nenten van alle ecosystemen binnen
Page 15 and 16: allerlei andere motieven bestaan bi
Page 17 and 18: culturen waarin men liefst duidelij
Page 19 and 20: schermt. De reproductie van de cult
Page 21 and 22: dan ook dat deskundigen, die beslis
Page 23 and 24: Luchtfoto van het landgoed Larenste
Page 25 and 26: Werkzaamheden tijdens de aanleg De
Page 27 and 28: waardevolle gebouwen worden geresta
Page 29 and 30: gebied. Zo blijkt dat veel gemeente
Page 31 and 32: echter dat hier ook veel bungalowpa
Page 33 and 34: De Structuurschets le bedrijfsgroot
Page 35 and 36: nieuwe fase binnen het reconstructi
Page 37 and 38: ... gedemonteerd in een natuurlijke
Page 39 and 40: van dit vanuit het landschap benade
Page 41 and 42: Foto: Peter Veenstra Foto: Peter Ve
Page 43 and 44: Scherpe rand Harde rand Diffuse zon
Page 45 and 46: Schematische uitwerking stadsrandco
Page 47 and 48: Investering in infrastructuur + Str
Page 49 and 50: Urban Flotsam, stirring the city, C
Page 51 and 52: Alweer een boek over landschap…wa
Page 53 and 54: Alle Hosper (1943-1996) de man, het
Page 55 and 56: Peter Veenstra Eindredactie Gertjan

voeten - Topos

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?